Η Λιβύη έχει τα 9α μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου στον κόσμο (48 δισσεκατομύρια βαρέλια) και αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους διαχρονικά βρίσκεται στο στόχαστρο όλων των Ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.
Η επέμβαση του NATO το 2011, τιτλοφορούμενη ως «Αυγή της Οδύσσειας», διεξήχθη με το πρόσχημα του εκδημοκρατισμού της χώρας, τον οποίο εμπόδιζε το καθεστώς του Muammar Gaddafi.
Ωστόσο ως τελικό αποτέλεσμα είχε την βύθιση της χώρας σε μια ατέρμονη σύγκρουση για τον έλεγχο της αγοράς της και των πλουτοπαραγωγικών της πηγών, ιδιαίτερα του πετρελαίου, στην οποία λαμβάνουν μέρος φύλαρχοι, αρχηγοί παραστρατιωτικών ομάδων και παράγοντες του Ισλάμ και οι οποίοι υποστηρίζονται από διάφορες εξωτερικές δυνάμεις.
Σήμερα το μεγαλύτερο μέρος της χώρας, μεταξύ αυτού η Λεκάνη της Σύρτης, όπου βρίσκονται τα περισσότερα πετρελαϊκά αποθέματα, ελέγχεται από τις δυνάμεις του Λιβυκού Εθνικού Στρατού (LNA), υπό τη διοίκηση του Στρατάρχη Khalifa Haftar.
O LNA υποστηρίζεται από το ΒΣΑ, την Αίγυπτο, τα ΗΑΕ, τη Γαλλία και πιο διακριτικά από τη Ρωσία, η οποία ωστόσο διατηρεί σχέσεις και με τη διεθνώς αναγνωρισμένη Λιβυκή «Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας» (GNA) [Συνασπισμός Ισλαμικών ομάδων που πολιτικά προσεγγίζουν τη Μουσουλμανική Αδελφότητα (BA)], βασικό αντίπαλο του LNA.
Είναι φανερό πως η Μόσχα προσπαθεί να θωρακίσει τα συμφέροντα της στη χώρα, ανεξάρτητα από το ποια θα είναι τελικά η επόμενη κυβέρνηση.
Τα τελευταία αφορούν την ασφαλή δραστηριότητα της Rosneft στα πετρελαϊκά πεδία που τελούν υπό τον έλεγχο της GNA, την υλοποίηση των υπόλοιπων πετρελαϊκών συμβολαίων που είχαν υπογραφεί επί καθεστώτος Gaddafi, την ανάληψη πρωταγωνιστικό ρόλου από τις Ρωσικές εταιρείες στην κατασκευή του Λιβυκού σιδηρόδρομου και την απόκτηση στρατιωτικών βάσεων επί του Λιβυκού εδάφους.
MORE: https://www.mikres-ekdoseis.gr/2019/04/blog-post_28.html
