Η λεγόμενη συμφωνία των Πρεσπών είναι μια απέλπιδα προσπάθεια μέρους του "Ελληνικού κατεστημένου" όπως εκφράζεται και από την τωρινή διακυβέρνηση να εκχωρήσει ιστορικό-γεωπολιτικό και διπλωματικό κεφάλαιο με ανταλλαγή για νέα χρέη (έξοδος στις αγορές), μετακύλιση παλαιοτέρων ή ακόμα-ακόμα και μή-περικοπές συντάξεων και άλλα συναφή. Προκειμένου να μην αλλάξει η χώρα, να παραμείνει μια καθυστερημένη κρατικόκεντρική-πελατειακή απόληξη του Δυτικού συστήματος. Όπως είναι δηλαδή εδώ και 2 αιώνες.
Αντί δηλαδή να τολμήσει επιτέλους το Ελληνικό κράτος να προσχωρήσει εμπρός,να ανοιχθεί, να ελιχθεί να προβληθεί στη νέα διαμορφούμενη διεθνή πραγματικότητα-για μια ακόμη φορά προτιμούν οι άκρως συντηρητικοί και λίαν οπισθοδρομικοί κύκλοι να εκχωρήσουν δικαιώματα και ιστορικά κεφάλαια για λίγα δάνεια. Η ιστορία δηλαδή επαναλαμβάνεται όπως και το 19 αιώνα, όπως και τον 20 αιώνα με πάμπολλα παραδείγματα αντίστοιχής ή και ανάλογης υφής.
Η διαφορά όμως είναι ότι την παρούσα περίοδο οι "προστάτες", "νονοί", "εμπνευστές" και κατά πολλούς, χρηματοδότες του όλου σχεδίου, πραγματοποιούν την τακτικής φύσεως εργασία αλλά έχουν απολέσει τη στρατηγική στόχευση που ήταν εξαρχής ο γεωπολιτικός (Ντε Φάκτο) περιορισμός της Ελλάδος Νοτίως του Ολύμπου και η δημιουργία ενός πολυεθνικού μορφώματος από το Αιγαίο μέχρι το Δούναβη. Το οποίο θα ήταν ο "κόμβος" μεταξύ Ευρασίας-Τουρκίας/Μέσης Ανατολής και Β.Δ Ευρώπης.
Σε μια εποχή όπου το Ελληνικό κράτος έχει-για πολλοστή φορά χρεοκοπήσει, παραδοθεί αλλά και συμμαχήσει- με τους "δανειστές του- αυτοί ενώ είναι ικανοί να ελέγξουν εν πολλοίς την Αθήνα και τα Σκόπια δεν μπορούν να επιβάλουν τη στόχευση τους καθόσον έχουν απολέσει το Βελιγράδι, τη Μόσχα, την Άγκυρα ακόμα και την Ουάσινγκτον και οσονούπω και το Παρίσι και το Λονδίνο. Είμαστε στο μεταίχμιο μακρό-ιστορικών αλλαγών και τόσο ο μέσος Έλληνας πολίτης όσο και οι περισσότερο εξειδικευμένοι Έλληνες αξιωματούχοι και πανεπιστημιακοί το αναγνωρίζουν και προσδοκούν αλλά και επιτάσσουν ότι η συμφωνία των Πρεσπών πρέπει να σταματήσει όσο είναι καιρός και προτού η βλάβη για τα στρατηγικά συμφέροντα της χώρας γίνει μη μεταβαλλόμενη.
Ο Ελληνισμός που στις αρχές του 20 αιώνα κυριαρχούσε από τη Τεργέστη έως και την Αλεξάνδρεια και από τη Καλαβρία έως και το Καύκασο, απωλέσθηκε βαθμιαία γιατί το Ελλαδικό κράτος προτίμησε τη συγκεντρωποίηση, τη δημιουργία ενός εκτεταμένου , αντιπαραγωγικού και χρεοκοπημένου-πολλάκις- κρατικοκεντρικού μοντέλου και πωλούσε εν ολίγοις την γεωεθνική ισχύ του για λίγα δάνεια ακόμα.
Ακολουθεί πρόσφατη επιστολή της αφρόκρεμας των Ελλήνων Ιστορικών επιστημόνων στην Ελλάδα.
«Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε, Με την παρούσα επιστολή οι υπογράφοντες εκφράζουμε την έντονη αντίθεσή μας στην προσυμφωνία που υπεγράφη την Κυριακή 17 Ιουνίου 2018 στο χωριό Ψαράδες των Πρεσπών ανάμεσα στους Υπουργούς Εξωτερικών της Ελλάδος, κ. Ν. Κοτζιά, και των Σκοπίων, κ. Ν. Ντιμιτρόφ, και είχε ως αντικείμενο την διευθέτηση διαφορών σχετικά με το όνομα του γειτονικού κράτους και των θεμάτων που σχετίζονται με αυτό.
Η αποδοχή από μέρους της ελληνικής κυβέρνησης ύπαρξης γειτονικού κράτους με το επίσημο όνομα «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας» και το σύντομο όνομα «Βόρεια Μακεδονία», καθώς και η αναγνώριση «Μακεδονικής ιθαγένειας» και «Μακεδονικής γλώσσας» που απορρέουν από αυτήν, αντίκεινται εξολοκλήρου στην ιστορική αλήθεια. Οι όροι «Μακεδονία», «Μακεδών» και «Μακεδονικός» αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα του ελληνικού πολιτισμού και η χρήση τους είναι αποκλειστικό και αναφαίρετο δικαίωμα των Ελλήνων.
Τόσο οι μαρτυρίες των αρχαίων συγγραφέων όσο και οι αρχαίες επιγραφές, αλλά και το σύνολο των αρχαιολογικών ευρημάτων, αποδεικνύουν πέραν πάσης αμφιβολίας την παραπάνω επιστημονική παραδοχή. Ως θεράποντες του Ελληνικού Πολιτισμού και με πλήρη επίγνωση της επιστημονικής μας ευθύνης απέναντι στην ιστορική αλήθεια, καταδικάζουμε απερίφραστα την συγκεκριμένη, όπως και οποιαδήποτε άλλη προσπάθεια φαλκίδευσης της Ιστορίας.
Λύσεις, όπως αυτή που προτάθηκε, μόνο παρανοήσεις και προβλήματα μπορούν να επιφέρουν σε βάθος χρόνου, συνέπειες οι οποίες δυναμιτίζουν αντί να συμβάλλουν στην καλή γειτονία των κρατών της περιοχής. Η ειρηνική συνύπαρξη και ειλικρινής φιλία των λαών είναι αναγκαίο να στηρίζονται στον πλήρη σεβασμό των βασικών στοιχείων της ταυτότητας των μερών, η οποία αναγνωρίζει την ιστορική συνέχεια και διασφαλίζει την μελλοντική ευημερία.
Ως εκ τούτου, οποιαδήποτε ονομασία επιλεγεί ως λύση για το πρόβλημα προσδιορισμού της γείτονος χώρας, δεν θα πρέπει να περιλαμβάνει τον όρο «Μακεδονία» ή παράγωγό του. Η οικειοποίηση όρων που γεννήθηκαν, χρησιμοποιήθηκαν και προσδιορίζουν τα βασικά στοιχεία της ταυτότητας τμήματος του ελληνικού πολιτισμού από ένα πολυπολιτισμικό πληθυσμό, ο οποίος εμφανίστηκε στην περιοχή αιώνες αργότερα, κρίνεται απαράδεκτη και δεν έχει κανένα ιστορικό έρεισμα.
Αποδοκιμάζοντας την επιλογή της ελληνικής κυβέρνησης να διαχειριστεί αυτό το κεφαλαιώδες εθνικό ζήτημα, χωρίς να έχει υποβάλει προηγουμένως τις προτάσεις της στην κρίση του ελληνικού λαού ή στον έλεγχο του εθνικού κοινοβουλίου, καλούμε τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας και τα μέλη της Βουλής να ακυρώσουν άμεσα την προσυμφωνία και να προβούν στις απαραίτητες ενέργειες, οι οποίες θα διασφαλίζουν μελλοντικά την χώρα από παρόμοιες αυθαίρετες πολιτικές πρακτικές, οι οποίες θέτουν σε κίνδυνο τόσο την ακεραιότητά της όσο και την εθνική ομοψυχία και ενότητα των πολιτών της».
Την επιστολή υπογράφουν καθηγητές, μεταδιδακτορικοί ερευνητές και μεταπτυχιακοί φοιτητές
Όπως επισημαίνει πολύ εύστοχα σε άρθρο του ο καθηγητής Διεθνούς Δικαίου Μιλτιάδης Σαρηγιαννίδης: «Το Άρθρο 7 είναι η πιο κρίσιμη διάταξη της Συμφωνίας των Πρεσπών, διότι αποτέλεσε την ασφαλιστική δικλείδα για την ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης και παράλληλα τον θεμέλιο λίθο στον οποίο οικοδομήθηκε η συμφωνία. Σύμφωνα με την πρώτη παράγραφο, η Ελλάδα και η πΓΔΜ αναγνωρίζουν ότι η αντίληψή τους για τους όρους "Μακεδονία" και "Μακεδόνας" αναφέρεται σε διαφορετικό ιστορικό πλαίσιο και πολιτιστική κληρονομιά. Ουσιαστικά, τα δύο συμβαλλόμενα μέρη αναγνωρίζουν ότι ο μοναδικός τρόπος για να επιλύσουν τη διαφορά για το όνομα, είναι η μεταφορά της γνωστικής ασυμφωνίας τους σε ένα κείμενο όπου συμφωνούν πως η χρήση των όρων "Μακεδονία" και "Μακεδόνας" έχει διαφορετικό περιεχόμενο για το καθένα. Επί της ουσίας, η διαφορά δεν εξαλείφεται, δεδομένου ότι και οι δύο πλευρές θα συνεχίσουν να χρησιμοποιούν τους επίμαχους όρους, με την παρεπόμενη συμφωνία ότι αμφότερες δεν θα εννοούν το ίδιο πράγμα. Σε κάθε περίπτωση, το Άρθρο 7 δεν επιλύει τη διμερή διαφορά, αλλά εισάγει ένα νέο πλαίσιο στις σχέσεις των δύο χωρών το οποίο υποβαθμίζει τη σημασία της αποκλειστικής χρήσης των όρων "Μακεδονία" και "Μακεδόνας" νομιμοποιώντας τελικά το αφήγημα του "Μακεδονισμού". Στον βαθμό λοιπόν που το Άρθρο 7 επιτρέπει τη γνωστική ασυμφωνία των δύο πλευρών, οι διαφορετικές αντιλήψεις μπορούν να επιβιώνουν και να αναπαράγονται προκαλώντας έτσι περαιτέρω εντάσεις με διαφορετικές και ενδεχομένως συγκρουσιακές αφηγήσεις για την εθνική ταυτότητα, τη γλώσσα και την Ιστορία».
Σύμφωνα με τα σκοπιανά Μέσα Ενημέρωσης, ο Ζόραν Ζάεφ τονίζει στις αναφορές του, ενόψει και της ψηφοφορίας στην σκοπιανή Βουλή των συνταγματικών αλλαγών που προϋποθέτει η κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών από τα Σκόπια, ότι «αυτό που πρέπει να προσέξουν όλοι είναι το γεγονός ότι αναγνωρίζεται το δικαίωμά μας στην αυτοδιάθεση και ότι αναγνωρίζεται και από την Ελλάδα το δικαίωμα μας να χρησιμοποιούμε την "μακεδονική γλώσσα"».
Όπως τονίζει σε πρόσφατο άρθρο του ο Στάυρος Καλεντερίδης "Όπως έχει αποδείξει η ιστορία μας με το φασιστικό μόρφωμα της Τουρκίας, η ΝΑΤΟική συμμαχία δεν εξασφαλίζει φιλικές σχέσεις. Η παραδοσιακή και ουσιαστική συμμαχία Σκοπίων και Τουρκίας, προμηνύουν παρόμοιες εθνικές δοκιμασίες για την Ελλάδα στα βόρεια σύνορα, σαν αυτές που αντιμετωπίζουμε στο Αιγαίο και τη Θράκη." Επιπροσθέτως "Η αναγνώριση «Μακεδονικής ιθαγένειας» από την Ελλάδα δημιουργεί μια νέα «Μακεδονική εθνική ταυτότητα». Αναγνώριση από τα Σκόπια «Μακεδονικής μειονότητας» εντός της Ελλάδας. Με άλλα λόγια, οι Σκοπιανοί ξεκινούν να μιλούν για αδικημένους ομοεθνείς τους «Μακεδόνες» εντός της Ελληνικής επικράτειας.Δημιουργία «Μακεδονικού θέματος» από τους Σκοπιανούς για υποτιθέμενη καταπίεση των ομοεθνών τους στην Ελλάδα και μη σεβασμού των ειδικών μειονοτικών δικαιωμάτων τους από την Ελληνική κυβέρνηση. Προώθηση του «Μακεδονικού» ζητήματος σε διεθνείς οργανισμούς, φορείς και φόρα". Αυτά είναι τα λίγα από τα 30 βασικά μελανά σημεία της εκτρωματικής συμφωνίας (ΛΙΝΚ http://infognomonpolitics.blogspot.com/2018/06/blog-post_975.html).
Προσέτι, η συμφωνία δημιουργεί νέες περιπλοκές στη Βουλγαρία, 0 Βούλγαρος Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Εθνικής Άμυνας, Κρέσιμιρ Καρακατσάνοβ με ένα πύρινο άρθρο του στο Facebook στρέφει τα βέλη του στην πΓΔΜ, την οποία κατηγορεί για παραχάραξη της Ιστορίας, κάτι που όπως λέει, δεν πρόκειται να δεχτεί η Βουλγαρία. Μάλιστα ο Κρέσιμιρ Καρακατσάνοβ απειλεί την πΓΔΜ πως η Βουλγαρία θα εναντιωθεί στην ένταξή της στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, εάν δεν συμμορφωθεί. Παρόμοια είναι η αντίδραση του Προέδρου της Βουλγαρικής Δημοκρατίας και του μεγαλύτερου μέρους της πολιτικής τάξης στη Σόφια όπως βεβαίως και στο Βελιγράδι. Όσο αφορά την Αλβανική πλευρά, πρέπει να σημειωθεί ότι η δεύτερη μεγαλύτερη Αλβανική πόλη σε πληθυσμός στο Κόσμο είναι τα Σκόπια και το 70% των γεννήσεων την παρούσα περίοδο στη ΠΓΔΜ γίνεται από Αλβανούς. Το 2027 υπολογίζεται ότι οι Αλβανοί θα ξεπεράσουν το 50% του πληθυσμού στη χώρα αυτή...
Σύμφωνα με τον Γ. Παπαδόπουλο- Τετράδη, "Το κακό για εμάς είναι πως οι Αμερικανοί μάς θεωρούν ψοφοδεείς και οσφυοκάμπτες, και έχουν δίκιο. Γι' αυτό πίεσαν την κυβέρνηση Τσίπρα να υποχωρήσει ντροπιαστικά απέναντι στους ανύπαρκτους και θρασύτατους Σκοπιανούς και να δεχτεί την πλέον εξωφρενική παραχάραξη της Ιστορίας που έχει επιχειρηθεί ποτέ. Θα πρέπει να μας ανοίξει τα μάτια το γεγονός ότι οι Αμερικανοί «πούλησαν» έναν επί 70 χρόνια πιστό σύμμαχό τους για ένα θρασύ απολειφάδι της κομμουνιστικής Γιουγκοσλαβίας του Τίτο. Είναι ιστορική νομοτέλεια ότι οι ισχυροί σέβονται μόνο τους ισχυρούς ενώ έχουν του κλώτσου και του μπάτσου τους αδύναμους ικέτες".
Ο Κωνσταντίνος Χολέβας, επιπλέον υπογραμμίζει "η Ιστορία της Μακεδονίας, ως τμήμα της διαχρονικής Ιστορίας του Ελληνισμού, δεν περιορίζεται στην αρχαία ελληνική κληρονομιά. Περιλαμβάνει τη Χριστιανική, τη Βυζαντινή, την Τουρκοκρατούμενη και τη Νεώτερη Μακεδονία. Όλες αυτές οι περίοδοι μένουν ακάλυπτες από τη Συμφωνία και ήδη ο Ζάεφ επανειλημμένως χαρακτήρισε ως ιδρυτές του «Μακεδονικού Έθνους» τους Έλληνες Αγίους και ιεραποστόλους Κύριλλο και Μεθόδιο. " Επίσης "ας μην λησμονούμε τα σοβαρά προβλήματα, τα οποία θα αντιμετωπίσουν χιλιάδες εταιρίες και προϊόντα της Βορείου Ελλάδος που χρησιμοποιούν τους όρους Μακεδονία και Μακεδονικός-ή-ό στα εμπορικά σήματά τους. Η Επιτροπή του άρθρου 1, παρ. 3θ, θα εργάζεται επί τρία χρόνια, αν εφαρμοσθεί η Συμφωνία, και ουδείς μπορεί να προβλέψει το αποτέλεσμα. Ποια ερμηνευτική δήλωση θα προστατεύσει τα ελληνικά μακεδονικά προϊόντα από την κακοπιστία των γειτόνων; Προφανώς καμία".
Σύμφωνα με τον καθηγητή Άγγελο Συρίγο, οι τροποποιήσεις του Συντάγματος των Σκοπίων αφήνουν παράθυρα για μελλοντικές διαφορετικές ερμηνείες ακόμα και του όρου «Βόρεια Μακεδονία». Υπάρχει παραλλήλως με τον όρο «Βόρεια Μακεδονία» η αναφορά σε «μακεδονικό κράτος». Επίσης η αναφορά σε «μακεδονικούς εθνικοαπελευθερωτικούς πολέμους» μπορεί κάλλιστα να περιλαμβάνει και τον ελληνικό εμφύλιο, ενώ παραμένει και η αναφορά σε «Μακεδόνες υπό τη Βουλγαρία και την Ελλάδα», όπου ζητείται η «ενοποίηση ολόκληρου του λαού της Μακεδονίας».
Εν τέλει, η περαιτέρω υλοποίηση της συμφωνίας με όλα τα δεδομένα στο τραπέζι, ενέχει για πολλοστή φορά , σημαντικότατο γεωπολιτικό πλήγμα εις βάρος της χώρας. Αξίζει να σημειωθεί ότι η εισδοχή ή όχι των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, δεν είναι το μείζων για τους Αμερικανούς τη στιγμή που έχουν προωθηθεί μέχρι και την Ουκρανία δηλαδή ακριβώς στα Ρωσικά σύνορα. Επιπλέον έχουν πολύ πιο σημαντικά και επείγοντα ζητήματα να προστρέξουν διεθνώς. Η εικαζόμενη πίεση των ΗΠΑ δεν ήταν το σημαντικότερο στην όλη κατάσταση.
Αποτελεί δηλαδή μια "ΝΑΤΟική εκκρεμότητα" που αφορά καθαρά τακτικής φύσεως μικρο ζήτημα για την Ουάσινγκτον. Αντιθέτως η "Γιουγκοσλαβοποίηση" των Νοτίων Βαλκανίων αποτελεί στόχο διεθνών χρηματιστηριακών κεφαλαίων που επιθυμούν να αποκτήσουν δικό τους κράτος με έμμεση μορφή, όπως προαναφέρθηκε με τη δημιουργία "κόμβου" μεταξύ Αιγαίου και Δούναβη. Το σχέδιο αυτό ήδη έχει αποτύχει απλώς από κεκτημένη ταχύτητα επιμέρους "project managers" δεν το έχουν αντιληφθεί ή δεν μπορούν να αποδεχθούν αυτή την αντίληψη-καθότι σημαίνει και το "πέρας των εργασιών τους".
Bon courage
Radical Islam Monitor in Southeast Europe
