Το ζήτημα της Μακεδονίας είναι το πιο σημαντικό γεωπολιτικό των Βαλκανίων ήδη από το 19ο αιώνα. Εξαιτίας του ξέσπασε ο Α και έπειτα ο Β Βαλκανικός πόλεμος που αποτέλεσαν και το πρελούδιο του Α παγκοσμίου πολέμου. Απότοκο του οποίου ήταν και ο Β παγκόσμιος πόλεμος. Εν συνεχεία το "Μακεδονικό ζήτημα" έπαιξε καίριο ρόλο στον Ελληνικό εμφύλιο αλλά και για την ισορροπία δυνάμεων στα Βαλκάνια στο "Ψυχρό πόλεμο" όσο και έπειτα από το 1991 και τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας.
Ούτε ο Κων. Καραμανλής ούτε ο Ανδρ. Παπανδρέου και τόσοι άλλοι ήταν ηλίθιοι που κράτησαν τη στάση που κράτησαν τόσες δεκαετίες. Χρειαζόταν να έρθει στην Ελλαδική πολιτική σκηνή μια "πολιτική ομάδα με ιδιαιτερότητες" για να ανοίξουν την "πυριτιδαποθήκη " ..ξανά....παραδίδοντας "ταυτότητα", το πλέον σημαντικό για την εκκίνηση εξελίξεων γεωπολιτικής υφής και σε βάθος χρόνου.
Επιπροσθέτως, αντιφατική είναι σχεδόν στο σύνολό της, αυτή η Συμφωνία. Όπως αναφέρει σε εξαιρετικό πρόσφατο του άρθρο ο Γιώργος Τσακίρης "Στην δε παρ.2, η Συμφωνία προβλέπει ότι οι δύο χώρες αναγνωρίζουν ως «δεσμευτικό» το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων, καθίσταται δηλαδή «αδιαπραγμάτευτη», και μάλιστα τόσο όσο την ευθύνη γι’ αυτό (της μη περαιτέρω διαπραγμάτευσης δηλαδή) να την φέρει ο ίδιος ο ΟΗΕ, εφόσον υπό την ευθύνη του διεξήχθησαν οι διαπραγματεύσεις. Κατά συνέπεια, οποιαδήποτε ελπίδα ή προσδοκία υπάρχει (αν υπάρχει) για αλλαγές επί των Άρθρων της, καθίσταται εκ των πραγμάτων απορριπτέα."
Στην παρ.3(β) αναφέρεται ότι η «nationality» («ιθαγένεια» σύμφωνα με το ελληνικό κείμενο) του δεύτερου μέρους, θα είναι η «Μακεδονική/πολίτης της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας» με τη σημαντική -για εμένα- διευκρίνηση «όπως αυτή θα αναφέρεται σε όλα τα ταξιδιωτικά έγγραφα»
Προσπερνώ με -σχετική- ευκολία (μιας και είναι εσωτερική τους υπόθεση) το δεδομένο ότι σε ένα πολυφυλετικό (αν όχι πολυεθνικό), ακόμη και με βάση τις αναφορές στο προοίμιο του Συντάγματός του, κράτος, όπου αναφέρεται πως «Οι πολίτες της δημοκρατίας (κλπ) … καθώς και οι πολίτες που ζουν εντός των συνόρων της και είναι μέλη του Αλβανικού λαού, του Τουρκικού λαού … του Σέρβικου … του Βοσνιακού λαού και άλλων …», αποδίδεται μία και μόνη ιδιότητα, αυτή της «Μακεδονικής» ιθαγένειας, ανεξάρτητα από τον ατομικό αυτοπροσδιορισμό του καθενός,.
Το εξαιρετικό και λίαν αναλυτικό άρθρο μπορεί να διαβαστεί καθ'ολοκληρία στον εδώ σύνδεσμο (https://attikanea.blogspot.com/2018/07/blog-post_717.html) και "κατεδαφίζει" παντελώς τα όσα προπαγανδιστικά και εντελώς λαθεμένα προβλήθηκαν τους τελευταίους μήνες σε αρκετά Ελληνικά και διεθνή ΜΜΕ αλλά και επίσημους κρατικούς φορείς όπως το ΥΠΕΞ.
Σε ένα άλλο επίπεδο ο έγκριτος δημοσιολόγος Σταύρος Λυγερός αναφέρει "Το επιχείρημα του Κοτζιά ότι πρέπει να κλείσουν τα μέτωπα στα Βαλκάνια για να αντιμετωπισθεί η τουρκική επιθετικότητα είναι η μισή αλήθεια. Προφανώς, εάν το Μακεδονικό και τα ελληνοαλβανικά έκλειναν με έναν τρόπο που να σέβεται την πραγματικότητα της περιοχής και τα θεμιτά εθνικά συμφέροντα, θα ήταν μία πολύ θετική εξέλιξη....το Μακεδονικό έκλεισε με τον τρόπο που έκλεισε αποδυναμώνει, αντί να ενδυναμώνει την ελληνική διπλωματία γενικώς και ειδικώς έναντι της Τουρκίας". Η ΠΔΓΜ είναι πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά σε παντελώς μειονεκτική θέση έναντι της Ελλάδας, ενώ αντιστοίχως η Τουρκία είναι σαφώς σε πλεονεκτική. Με άλλα λόγια, το επικίνδυνο μήνυμα που παίρνει ο Ερντογάν είναι ότι εάν κλιμακώσει την πίεσή του στην Αθήνα θα αυξηθούν οι πιθανότητες να επιτύχει τους επεκτατικούς στόχους του. Η επίπτωση, λοιπόν της Συμφωνίας των Πρεσπών στα ελληνοτουρκικά είναι αντίστροφη από αυτή που πουλάει στην πολιτική αγορά ο Κοτζιάς" (https://slpress.gr/ethnika/giati-o-kotzias-poulaei-fykia-gia-metaxotes-kordeles/)
Σε σχέση με τα παραπάνω αξίζει να αναφερθεί η πρόσφατη τοποθέτηση τους τέως Υπουργού Βαρβιτσιώτη επί του θέματος,
Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με τη Συμφωνία των Πρεσπών, ο κ. Βαρβιτσιώτης τονίζει πως από την πρώτη στιγμή έχει επισημάνει ότι η συμφωνία αυτή παράγει έννομα αποτελέσματα σε διεθνές επίπεδο από την ανακοίνωσή της κιόλας. «Αν η κυβέρνηση επιμένει να ισχυρίζεται ότι υπήρχαν χώρες που αναγνώριζαν το συγκεκριμένο κράτος με σκέτο το όνομα "Μακεδονία", εγώ σας υπενθυμίζω ότι αυτό από μόνο του δεν ήταν αρκετό, προκειμένου τα Σκόπια να επιτύχουν τη διαχρονική επιδίωξη τους και να γίνουν μέλος του ΝΑΤΟ. Αυτή τη δυνατότητα να το κάνουν, επιτέλους, πράξη τους το δίνουν, σήμερα, δύο άνθρωποι: ο κ. Τσίπρας με τον κ. Καμμένο. Όπως, επίσης, δίνουν τη δυνατότητα στους κατοίκους του να αναγορεύονται Μακεδόνες και στα προϊόντα που παράγουν να τα εμπορεύονται ως μακεδονικά. Και αν κάποιοι διατρανώνουν συνεχώς ότι δεν θα κυρώσουν τη συμφωνία στη Βουλή, καλό θα είναι να γνωρίζουν ότι, τόσο το Βορειοατλαντικό Συμβούλιο του ΝΑΤΟ όσο και η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν πρόκειται να σταματήσουν τις ενέργειες που έχουν ήδη δρομολογήσει, επειδή θα φοβηθούν που τον Γενάρη οι ΑΝΕΛ θα αλλάξουν τη στάση τους πάνω στο θέμα αυτό» λέει χαρακτηριστικά.
Ακόμα όπως ορθώς σημειώνει ο Γιώργος Μουρούτης "πέρασε από τη Βουλή των Σκοπίων το ερώτημα του δημοψηφίσματος που θα επισημοποιεί τη συμφωνία του κ. Τσίπρα με τον Σκοπιανό ομόλογό του.
Ξέρετε ποιο είναι; Κρατηθείτε:
«Είστε υπέρ της ένταξης στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. και αποδέχεστε τη συμφωνία για το όνομα μεταξύ της “Δημοκρατίας της Μακεδονίας” και της Ελλάδας;»
Συμφωνία της ποιας με ποια;
Είχα την εντύπωση ότι μετά τους πανηγυρισμούς και τις βραβεύσεις Τσίπρα, η λαοπρόβλητη κυβέρνησή μας είχε τουλάχιστον κατορθώσει να εξασφαλίσει το «erga omnes» για το όνομα το οποίο θα ήταν «Βόρεια Μακεδονία». Έτσι έλεγε…
Είναι προφανές ότι διαφωνώ με το όνομα αυτό, γιατί θεωρώ ότι παραδίδει πολιτιστικά χαρακτηριστικά στους Σκοπιανούς τα οποία δεν τους ανήκουν.
Η κυβέρνηση όμως που συμφωνεί και η οποία υπέγραψε και την επαίσχυντη συμφωνία, οφείλει να βγεί τώρα δημοσίως, και να καταγγείλει τους Σκοπιανούς εφόσον τολμήσουν να θέσουν ένα τέτοιο ερώτημα.
Υποτίθεται ότι το Δημοψήφισμα θα γινόταν προκειμένου οι Σκοπιανοί να «αλλάξουν όνομα». Όχι για να ψηφίσουν για το αν συμφωνούν με τη συμφωνία της «Μακεδονίας», επιβεβαιώνοντας δηλαδή με αυτό τον τρόπο ότι το όνομά τους είναι σκέτο «Μακεδονία»
Δυστυχώς το δούλεμα (και) στην υπόθεση αυτή πάει σύννεφο."
Σε ίδιο μήκος κύματος και υπό άλλη οπτική γωνία ο Κωνσταντίνος Χολέβας επισημαίνει "Κατά την πρόσφατη συζήτηση νομικών και ιστορικών επιστημόνων στο Υπουργείο Εξωτερικών (19.7.2018) ο Καθηγητής της Σύγχρονης Ιστορίας στο ΕΚΠΑ Ευάνθης Χατζηβασιλείου ορθώς επισήμανε ότι ουσιαστικά το άρθρο 7, παρ 1 και. 3, της Συμφωνίας των Πρεσπών αναγνωρίζει «μακεδονική εθνότητα» στους Σκοπιανούς, κάνοντας λόγο για «επικράτεια, γλώσσα και πληθυσμό και τα χαρακτηριστικά τους, με τη δική τους ιστορία, πολιτισμό και κληρονομιά». Αυτά τα στοιχεία χαρακτηρίζουν εθνότητα και όχι απλώς υπηκοότητα. Χρήσιμη διευρκρίνιση, διότι η κυβερνητική προπαγάνδα αποδίδει τον όρο nationality της Συμφωνίας ως υπηκοότητα, ιθαγένεια και όχι εθνικότητα. Άλλωστε, όπως τόνισε στην ίδια συζήτηση ο καθηγητής του Παντείου Άγγελος Συρίγος, αν ήθελαν οι συντάκτες της Συμφωνίας να μιλήσουν μόνον για υπηκοότητα ως νομικό δεσμό του πολίτη με το κράτος, θα έγραφαν citizenship και όχι nationality, που ετυμολογικά προέρχεται από το nation= έθνος." Επιπλέον "Υπάρχει ένα ιστορικό προηγούμενο πάλι για το ζήτημα της Μακεδονίας. Στις 29 Σεπτεμβρίου 1924 ο Έλληνας αντιπρόσωπος Νικόλαος Πολίτης (διακεκριμένος καθηγτής του Διεθνούς Δικαίου σε γαλλικά πανεπιστήμια) στο πλαίσιο των εργασιών της Κοινωνίας των Εθνών υπέγραψε με τον Βούλγαρο αντιπρόσωπο Καλφώφ μία συμφωνία, η οποία αναγνώριζε ως βουλγαρική μειονότητα τους Σλαβοφώνους – διγλώσσους Έλληνες της Μακεδονίας. Επρόκειτο περί τεραστίου λάθους, διότι η μεγάλη πλειονότητα αυτών των πληθυσμών αγωνίσθηκε το 1903-1908 υπέρ του Ελληνισμού και κατά των Βουλγάρων κομιταζήδων. Όταν έφτασε μετά από λίγους μήνες στη Βουλή των Ελλήνων το γνωστό ως Πρωτόκολλο Πολίτη- Καλφώφ απερρίφθη ως εθνικώς επιζήμιο. Έτσι η Ελλάς αποδεσμεύθηκε από τις υποχρεώσεις που απέρρεαν, πχ. δεν άνοιξε βουλγαρικά σχολεία στη Βόρειο Ελλάδα!"Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 24.7.2018
Η "συμφωνία των Πρεσπών" διχάζει την Ελληνική κοινωνία, περνά μήνυμα αδυναμίας ως προς την Άγκυρα και τα Τίρανα, χτυπά βάναυσα την Ελληνική πολιτισμική κληρονομιά και επιφέρει δυσμενείς εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις στη χώρα. Ακόμα, δείχνει ένδεια στην εξωτερική πολιτική της χώρας ως ενεργούμενο ξένης δύναμης σε συνδυασμό με ανάλογες κινήσεις με τις διμερείς σχέσεις με την Αλβανία αλλά και το Κυπριακό. Εν πάση περιπτώσει, εάν η Ελλάδα προσδοκά να συρρικνωθεί γεωπολιτικά ας το δηλώσει ευθαρσώς. Οι μεγάλες δυνάμεις εξάλλου ουδόλως σέβονται τους "μικρούς" όταν αυτοί κάνουν υπερπροσπάθειες δουλοπρέπειας και με μικροκομματική στρατηγική στόχευση. Η δε Ελληνική ιστορία έχει δείξει πάμπολλες φορές, ότι οι "μεγάλοι" πάντοτε 'βγάζουν από τη μέση" σε πολιτικό επίπεδο τα ενεργούμενα τους όταν "ολοκληρωθεί η δουλειά" ούτως ώστε να μη συνδέεται η φθορά της χώρας με το κύρος της μεγάλης δύναμης η οποία προσδοκά πάντοτε να έχει ένα "καλό και διαχρονικό όνομα" στα τεκταινόμενα του κράτους που επηρεάζει. Ήδη εξελίξεις και γεγονότα συντείνουν σε αυτή την εκτίμηση ολοένα και περισσότερο. Ουδείς αναντικατάστατος λοιπόν.
Radical Islam Monitor in Southeast Europe