Η Σαουδική
Αραβία, η Τουρκία και τα κράτη του Κόλπου επιδιώκουν τις τελευταίες εβδομάδες
να επεκτείνουν την γεωπολιτική αστάθεια στο Λίβανο, ιδιαίτερα μετά την πρόσφατη
απόφαση 2268 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ που προβλέπει την κατάπαυση των
εχθροπραξιών στην Συρία.
Στο ερώτημα για
ποιον λόγο και τι συμφέροντα εξυπηρετεί η επέκταση της κρίσης από τη Συρία στο
Λίβανο, η απάντηση είναι ότι τόσο η ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας όσο και εκείνη
της Τουρκίας βρίσκονται υπό καθεστώς πανικού και παραφροσύνης μετά την αποτυχία
τους να ανατρέψουν τον Μπασάρ αλ Άσαντ στην Συρία και για αυτό επιθυμούν όχι
μόνο να τορπιλίσουν τη συμφωνία για εκεχειρία στη Συρία, η οποία συμφωνήθηκε
από τις ΗΠΑ και την Ρωσία, αλλά επιδιώκουν να προκαλέσουν μία ευρύτερη περιφερειακή
σύγκρουση που ενδεχομένως θα σύρει σε πολεμική αντιπαράθεση τις προαναφερθείσες
Μεγάλες Δυνάμεις.
Οι Δυτικές
Δυνάμεις, ύστερα και από την επιτυχημένη αεροπορική στρατιωτική συνδρομή της
Ρωσίας στον Άσαντ τους τελευταίους πέντε μήνες, έδειξαν να κατανοούν ότι
επιτέλους πρέπει να εγκαταλείψουν τα σχέδιά τους για αλλαγή καθεστώτος (regime change) στη Συρία και ότι
πρέπει να επιδιώξουν κάποιου είδους συμβιβασμό με τη Μόσχα προκειμένου να ειρηνεύσει η πολύπαθη αυτή χώρα
μετά από πέντε χρόνια εμφυλίου πολέμου. Ωστόσο οι σύμμαχοι των Δυτικών,
Σαουδάραβες και Τούρκοι δείχνουν να μην μπορούν να «χωνέψουν» την αποτυχία τους
στη Συρία και φαίνεται να επιδιώκουν την ευρύτερη αποσταθεροποίηση της Μέσης
Ανατολής ξεκινώντας από το αδύναμο κράτος του Λιβάνου που φιλοξενεί 1 εκατ.
πρόσφυγες από τη Συρία επί συνολικού πληθυσμού 4 εκατ. κατοίκων.
Ο Λίβανος έχει
επιλεχθεί ως ο επόμενος κρίκος της στρατηγικής αποσταθεροποίησης που
απεργάζονται η Σαουδική Αραβία και η Τουρκία και για έναν ακόμη λόγο. Αποτελεί
τη βάση της Σιιτικής οργάνωσης Χεζμπολάχ στενό σύμμαχο του Ιράν, του μεγάλου
γεωπολιτικού τους αντιπάλου. Επιπλέον, η Σαουδική Αραβία και η Τουρκία δεν
μπορούν να «συγχωρήσουν» στην Χεζμπολάχ τις απώλειες που έχει επιφέρει στις
Σουνιτικές τρομοκρατικές οργανώσεις (ISIS, Αλ Νούσρα κλπ) που έχουν ποικιλοτρόπως υποστηρίξει τα
τελευταία πέντε χρόνια στον Συριακό εμφύλιο. Δεν είναι τυχαίο ότι σε αυτό το
πλαίσιο την περασμένη εβδομάδα η Σαουδική Αραβία και οι μοναρχίες του Κόλπου
κήρυξαν την Χεζμπολάχ ως τρομοκρατική οργάνωση. Ακυρώσαν επίσης τα σχέδια για
παροχή οικονομικής βοήθειας ύψους 4 δις δολαρίων στην κυβέρνηση εθνικής
ενότητας του Λιβάνου, στην οποία
συμμετέχει και ο πολιτικός βραχίονας της Χεζμπολάχ. Εξέδωσαν μάλιστα και
ταξιδιωτικές οδηγίες στους υπηκόους τους που προτίθεντο να ταξιδέψουν στο
Λίβανο, ισχυριζόμενοι ότι η Χεζμπολάχ προσπαθεί να στρατολογήσει Σίιτες στις
χώρες τους προκειμένου να πολεμήσουν στη Συρία στο πλευρό των κυβερνητικών
δυνάμεων του Άσαντ. Επίσης απείλησαν με απέλαση 500 χιλιάδες Λιβανέζους πολίτες
που εργάζονται στα κράτη του Κόλπου. Σε όλες αυτές τις εχθρικές κινήσεις εις
βάρος του Λιβάνου αξίζει να προστεθεί
και η «περίεργη» υπόθεση του πλοίου με όπλα και εκρηκτικά με προορισμό
το Λίβανο από την Τουρκία το οποίο σταμάτησαν οι Ελληνικές Λιμενικές Αρχές στη
Σούδα της Κρήτης.
Η Σαουδική
Αραβία μαζί με την Τουρκία και τις χώρες του Κόλπου επιδιώκουν να κλιμακώσουν τις
ενέργειές τους με στόχο την περιφερειακή αποσταθεροποίηση χρησιμοποιώντας ως
αδύναμο κρίκο τον Λίβανο.
Η πρόσφατη
απόφαση της Σαουδικής Αραβίας να κηρύξει την Χεζμπολάχ ως τρομοκρατική οργάνωση
κινείται στην κατεύθυνση αναζωπύρωσης των εθνοτικών και θρησκευτικών παθών στο
Λίβανο και την επιστροφή της πολύπαθης αυτής χώρας σε κατάσταση εμφυλίου
πολέμου όπως συνέβη την αιματηρή περίοδο 1975-1990. Για τον σκοπό αυτό οι
μυστικές υπηρεσίες της Σαουδικής Αραβίας και της Τουρκίας σχεδιάζουν να
ενεργοποιήσουν εν υπνώσει εξτρεμιστικούς Σουνιτικούς-Σαλαφιστικούς πυρήνες στις
πόλεις της Σιδώνας και της Τρίπολης του Λιβάνου. Σε περίπτωση που ο Λίβανος
πέσει και πάλι στη δίνη του εμφυλίου πολέμου είναι πολύ δύσκολο να κρατήσει την
ενότητά του ως κρατική οντότητα και ως αποτέλεσμα είναι πολύ πιθανό να
παρασύρει ολόκληρη την Μέση Ανατολή σε έναν γενικευμένο πόλεμο Σουνιτών- Σιιτών με απρόβλεπτες συνέπειες για την παγκόσμια
ασφάλεια.