Η τρομοκρατία στην Ευρώπη, που εκπορεύεται ή εμπνέεται από Ισλαμικούς κύκλους, συνεχίζει αμείωτα τη δράση της με πρόσφατο παράδειγμα την επίθεση στη Δανία που έρχεται να προστεθεί σε δεκάδες ενέργειες ή απόπειρες τους τελευταίους μήνες σε χώρες όπως η Γαλλία Αυστραλία, ΗΠΑ, Καναδάς, Βέλγιο και άλλες.
Παρόλα αυτά οι πολιτικές ηγεσίες της Ευρωπαικής Ένωσης και των γραφειοκρατών στις Βρυξέλλες, δείχνουν αδυναμία κατανόησης του φαινομένου και αρέσκονται σε κοινοτυπίες και σε στείρα εμμονική αντιγραφή αντί-τρομοκρατικών μεθόδων που προέρχονται από τις ΗΠΑ και τον λεγόμενο Αγγλοσαξωνικό κόσμο, αλλά δεν είναι πρακτικές για την Ηπειρωτική Ευρώπη.
Ειδικότερα, το τελευταίο διάστημα, έρχεται για πολλοστή φορά στην επιφάνεια το σχέδιο της Ε.Ε. για τον σχεδόν πλήρες φακέλωμα των εισερχομένων και εξερχομένων αεροπορικών πτήσεων από τη ζώνη του Σένγκεν προς τρίτες χώρες,με σκοπό να χαρτογραφηθεί και να αναλυθεί η τυχόν είσοδος Τζιχαντιστών στην Ε.Ε. και ειδικότερα στις χώρες που δεν διαθέτουν διαβατηριακούς ελέγχους μεταξύ τους, δηλαδή όλες, πλην της Βρετανίας-Ιρλανδίας, συν της Νορβηγίας, Ισλανδίας και Ελβετίας.
Το μέτρο αυτό θα επιβαρύνει τα μάλα τις Αρχές ασφαλείας με αρκετά δισεκατομμύρια "μετά-δεδομένα" ανά έτος, δίχως σοβαρή πρακτική αξία.
Ενώ στις ΗΠΑ, αλλά και στο Καναδά, Αυστραλία,Νέα Ζηλανδία και Βρετανία ο κύριος όγκος και σε αρκετές περιπτώσεις και ο μοναδικός που ένας ταξιδιώτης από το εξωτερικό μπορεί να εισέλθει είναι μόνο μέσω διεθνών πτήσεων-και σε επιλεγμένα αεροδρόμια- στην Ε.Ε υπάρχουν πολλαπλοί τρόποι μαζικής διεθνούς μετακίνησης και ιδιαίτερα από χώρες που βρίσκονται σε ζώνης υψηλού κινδύνου, λόγου χάρη από τη Μέση Ανατολή.
Ως εκ τούτου οι Αγγλοσάξωνες δίνουν πολύ μεγάλη έμφαση στα αεροδρόμια,ενώ στην υπόλοιπη Ευρώπη, η κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική.
Επιπλέον, ο κύριος όγκος υπόπτων , ειδικότερα στις ΗΠΑ, προέρχεται εκτός των συνόρων, ενώ το μείζων πρόβλημα στην Ευρώπη, είναι οι εξτρεμιστές δεύτερης και τρίτης γενιάς, που λαθεμένα αποκαλούνται "ριζοσπάστες" ενώ στην πραγματικότητα είναι το εντελώς αντίθετο, και έχουν μια διαστρεβλωτική, παραμορφωμένη εικόνα του πλέον συντηρητικού Ισλάμ και όχι μια "ρίζο-σπαστική", καθότι θεωρούν οι ίδιοι ότι είναι σε πλήρη συνταύτιση με το πολεμικό Τζιχάντ του 7ου αιώνα μ.Χ. και δη στην Ευρώπη.
Προσέτι, ένα κορυφαίο ζήτημα αυτό των δουλεμπορικών δικτύων-λαθρομετανάστευσης που συνδέεται με την εισροή τόσο Τζιχαντιστών όσο και σημαντικών ομάδων πληθυσμού που ρέπουν στην δευτερογενή υποστήριξη των τρομοκρατών, έχει εντελώς διαφορετική πρακτική σημασία στην Ευρώπη από ότι στις ΗΠΑ.
Στην πρώτη περίπτωση ο κύριος όγκος των μεταναστών έρχεται οδικών ή δια θαλάσσης και όχι αεροπορικώς, ενώ είναι στη πλειονότητα τους Μουσουλμάνοι, ενώ στις ΗΠΑ ο κύριος όγκος είναι Μεξικανοί, Καθολικοί, που έρχονται δια ξηράς και βεβαίως δεν σχετίζονται με τρομοκρατικά δίκτυα (πολλοί όμως με εγκληματικά).
Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι τα Ευρωπαικά αεροδρόμια, χαρακτηρίζονται σε μεγάλο βαθμό από τη λειτουργία τους ως υπερατλαντικοί κόμβοι μη-Ευρωπαίων διερχόμενων επιβατών. Η Φρανκφούρτη, το Άμστερνταμ, η Ζυρίχη, το Λονδίνο, η Βιέννη, το Παρίσι και άλλα, δέχονται αρκετά εκατομμύρια επιβατών τράνζιτ από την Αμερικανική ήπειρο λόγου χάρη προς την Ασία ή από την Αφρική προς άλλους τρίτους προορισμούς και ούτω καθεξής.
Σε αυτή την περίπτωση η παρακράτηση ταξιδιωτικών δεδομένων θα είχε καθόλα πρακτική αξία με σκοπό τόσο τη στρατηγική όσο και την τακτική αξιολόγηση και αντιμετώπιση τρομοκρατικών δικτύων σε παγκόσμιο επίπεδο, όμως κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται να γίνει γιατί αφορά και άλλα κράτη, ενώ δεν βρίσκεται και στην Ατζέντα της Ε.Ε. Εξ'άλλου οι ΗΠΑ δεν θα ήθελαν ποτέ τα κράτη μέλη της Ε.Ε να αποκτήσουν τόσο ευρεία "επισκόπηση" των πραγμάτων που την κρατούν για τον εαυτό τους εν είδει παγκόσμιου επιτηρητή, επιθεωρητή και κριτή.
Τέσσερις είναι οι βασικοί λόγοι που η Ε.Ε. αδυνατεί να παράξει πρακτική εφαρμογή αντί-τρομοκρατικής πολιτικής και αναλώνεται σε αντιγραφή Αμερικανικών προτύπων.
- Πίεση από τις ΗΠΑ, καθότι συνταιριάζει με τη δική τους εξειδίκευση και επιδιώξεις
- Έλλειψη Ευρωπαίων πολιτικών που να έχουν την παραμικρή σχέση με θέματα ασφάλειας και πληροφοριών,οπότε αναμασούν στη κυριολεξία ότι αντιλαμβάνονται από τα ΜΜΕ και κύκλους (αναρμόδιων) συμβούλων
- Έλλειψη "ανεξάρτητων" ιδρυμάτων και δεξαμενών σκέψεως στην Ευρώπη που να ασχολούνται με πρακτική πρωτογενή έρευνα, ανάλογα με τις ανάγκες κάθε χώρας και όχι με την αναμετάδοση σχολών σκέψης και εφαρμογής στις ΗΠΑ (φαινόμενο ακαδημαικού πιθηκισμού)
- Έλλειψη θάρρους από τους αξιωματούχους ασφαλείας και πληροφοριών των Ευρωπαικών κρατών να αναλάβουν να "επιμορφώσουν" τους πολιτικούς ηγήτορες για την διαμορφούμενη κατάσταση, παραλλήλως με την άκριτη υποστήριξη εισερχομένων μη-πρακτικών προτύπων, όπως προαναφέρθηκε.
Το πρόβλημα της τρομοκρατίας στην Ε.Ε. μόλις τώρα αρχίζει και θα συνεχιστεί εκτιμάται με πολλαπλές επιθέσεις μικρού και μεσαίου βεληνεκούς όπως αυτές στη Κοπεγχάγη και στο Παρίσι αντίστοιχα.
Επιπλέον η διάλυση της Λιβύης, η αστάθεια στην Αίγυπτο αλλά και στο Μαγκρέμπ και τη Νιγηρία, ο πόλεμος στη Συρία και το Ιράκ, σε συνδυασμό με τη διάλυση της Ουκρανίας, αλλά και τη εύθραυστη κατάσταση σε Λίβανο, Σουδάν, Σομαλία, Υεμένη και -μελλοντικά στην Αραβική Χερσόνησο-προιδεάζει για τα χειρότερα.
Ζώνες κινδύνου με ταξινόμηση σε σχέση με την Ισλαμική τρομοκρατία στην Ευρώπη
Α ζώνη - υψηλός κίνδυνος
Βρετανία,Γαλλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Βοσνία, Κόσοβο, Ευρωπαικό τμήμα Τουρκίας, Ευρωπαικό τμήμα Ρωσίας
Β ζώνη Μεσαίος κίνδυνος
Γερμανία,Ιταλία,Ισπανία,Δανία, Νορβηγία,Σουηδία, Αυστρία, Δανία, Ελβετία, Αγία Έδρα, Μονακό,ΠΓΔΜ
Γ ζώνη Χαμηλός κίνδυνος
Ελλάδα, Βουλγαρία, Ρουμανία, Ουγγαρία, Κροατίά, Πορτογαλία, Λουξεμβούργο, Φινλανδία, Λιχτενστάιν, Τσεχία, Πολωνία, Μάλτα, Κύπρος, Ιρλανδία, Αλβανία,Μαυροβούνιο, Αζερμπαιτζάν, Γεωργία,Αρμενία,Μολδαβία, Λευκορωσία
Δ ζώνη ελάχιστος κίνδυνος
Σλοβακία, Σλοβενία, Άγιος Μαρίνος, Ανδόρα, Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία, Νησιά Φαρόε, Γροιλανδία, τμήματα Ε.Ε υπερπόντια (Καραιβική, Ειρηνικός ωκεανός, κτλ)
Radical Islam Monitor in Southeast Europe
