Η επίσκεψη του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στο Βατικανό και η επίσης
ιδιωτική συνάντησή του με τον προκαθήμενο της Καθολικής Εκκλησίας, επιχειρήθηκε
από την Κουμουνδούρου να εμφανισθεί ως ιστορικής σημασίας και ως ενδεικτική της
διεθνούς αναγνώρισης και εμβέλειας του ΣΥΡΙΖΑ και του αρχηγού του.
Η αλήθεια γι’ αυτήν την ανεπίσημη επίσκεψη, είναι εντελώς
διαφορετική. Στο επίσημο πρόγραμμα του Ποντίφικα όπως αυτό αποτυπώνεται στην
ιστοσελίδα του Βατικανού και στην επίσημη Υπηρεσία ενημέρωσης Vatican
Information Service, η συνάντηση του κ. Τσίπρα με τον Πάπα, απουσιάζει.
Μόνο
στο ανεπίσημο Ρωμαιοκαθολικό δίκτυο ενημέρωσης Zenit αναφέρεται ότι ο Πάπας
Φραγκίσκος συνάντησε ιδιωτικώς τον 40χρονο αρχηγό της ριζοσπαστικής αριστεράς
στην Ελλάδα, επισημαίνοντας ότι η συνάντηση αυτή δεν εμφανίζεται στο επίσημο
πρόγραμμα του Πάπα και φυσικά ότι δεν υπήρξαν επίσημες φωτογραφίες της
συνάντησης ή δηλώσεις. (Για τον λόγο αυτό προφανώς ο κ. Τσίπρας έκανε δηλώσεις
στην Πλατεία του Αγίου Πέτρου με φόντο τους τουρίστες και όχι μέσα από τα
ανάκτορα του Βατικανού). Ενδιαφέρον όμως παρουσιάζει και το γεγονός της
απουσίας μνείας στη συνάντηση αυτή, από τη διεθνή αγγλόφωνη ενημέρωση που
παρέχεται μέσω της επίσημης ιστοσελίδας του ΣΥΡΙΖΑ. Η συνάντηση αποτυπώνεται
μόνο στην ελληνική ατζέντα. Απευθύνεται δηλαδή αποκλειστικώς σε εσωτερική
κατανάλωση για την αύξηση του διεθνούς γοήτρου του αρχηγού της αξιωματικής
αντιπολιτεύσεως. Το σημαντικό όμως ζήτημα που δυστυχώς πέρασε ασχολίαστο από τα
περισσότερα μέσα ενημερώσεως, είναι οι δηλώσεις του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ μετά τη
συνάντηση. Αφού έπλεξε το εγκώμιο του Ποντίφικα ο κ. Τσίπρας δήλωσε μεταξύ
άλλων: «του ζητήσαμε να συνεχίσει να αγωνίζεται ενάντια στη φτώχεια, να μιλάει
για την αξιοπρέπεια των ανθρώπων, αλλά και για τη δομική αιτία της
φτώχειας...». Ξέχασε προφανώς ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ότι το μείζον διακύβευμα
της σύγκρουσης αριστεράς και Εκκλησίας (αλλά και της έννοιας του λαϊκού κράτους
που ευαγγελίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ) είναι η δυνατότητα ή μη εκφοράς δημόσιου λόγου εκ
μέρους της Εκκλησίας και η εμπλοκή της στη δημόσια σφαίρα. Ζήτησε λοιπόν από
τον Πάπα να παρεμβαίνει δημόσια à la carte; Μόνο δηλαδή για ζητήματα που δεν
ενοχλούν την αριστερά; Ή για κάθε ζήτημα που περιλαμβάνεται στην ατζέντα της
δημόσιας παρέμβασης της Εκκλησίας; Για παράδειγμα του ζήτησε να παρεμβαίνει και
ενάντια στην αποχριστιανοποίηση της Ευρώπης; για την τοποθέτηση χριστιανικών
συμβόλων σε δημόσιους χώρους; για τους γάμους ατόμων του ιδίου φύλου; την
αντισήληψη; Στο βιβλίο του «Η χαρά του Ευαγγελίου» που ο Πάπας Φραγκίσκος
φέρεται να δώρισε στον κ. Τσίπρα, αναφέρεται «δεν μπορεί πια να δηλώνεται ότι η
θρησκεία πρέπει να περιορίζεται στον ιδιωτικό χώρο...κανείς δεν μπορεί να
απαιτεί να περιορίσουμε τη θρησκεία στο κρυφό ενδόμυχο των προσώπων, χωρίς
καμία επιρροή στην κοινωνική και εθνική ζωή, χωρίς να μας απασχολεί η υγεία των
θεσμών της πολιτικής κοινωνίας, χωρίς να εκφράζουμε τις απόψεις μας για
γεγονότα που ενδιαφέρουν τους πολίτες...». Ο λόγος του λοιπόν σαφής. Σε
αντίθεση με αυτόν του κ. Τσίπρα που για άλλη μια φορά επέλεξε τον λαϊκισμό, με
προφανή στόχο τις εντυπώσεις.
Ο κ.Γεώργιος Δίελλας είναι Διδάκτωρ Διοικητικής Επιστήμης. Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Εστία" στις 25 Σεπτεμβρίου 2014.
