Thursday, January 30, 2014

Συνέντευξη του Frederick P. Hitz, στον Ιωάννη Μιχαλέτο

Ο Frederick P. Hitz είναι παλαίμαχος ανώτατος αξιωματούχος της CIA με υπέρ 45ετή εμπειρία σε θέματα πληροφοριών και ασφάλειας σε διεθνές επίπεδο. 


Το 1990 διορίστηκε από τον τότε Πρόεδρο Μπους ως Γενικός Επιθεωρητής της CIA όπου παρέμεινε σε αυτή τη θέση επί 8 έτη. Είχε ασχοληθεί με πολύκροτες υποθέσεις της υπηρεσίας περιλαμβανομένης και της έρευνας για τη πιθανή ανάμειξη της CIA στο λαθρεμπόριο κοκαΐνης, μια υπόθεση που είδε το φως της δημοσιότητας τη δεκαετία του '80.







Τα τελευταία έτη διδάσκει στο πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια με αντικείμενο την αντί-τρομοκρατία και τις πληροφορίες και παραδίδει διαλέξεις στη σχολή διεθνών σχέσεων "Woodrow Wilson"  του πανεπιστημίου του Πρίνστον.



Είναι συγγραφέας δύο βιβλίων μπέστ-σέλλερ σε θέματα κατασκοπείας: 


"The Great Game: The Myths and Reality of Espionage" (2004) 

"Why Spy?: Espionage in an Age of Uncertainty" (2008)



Θεωρείται διεθνώς ως ένας από τους κορυφαίους ειδικούς και μελετητές σε αυτό το τομέα και έχει δώσει ομιλίες και συνεντεύξεις σε διεθνή ΜΜΕ και κρατικούς οργανισμούς πολλών χωρών. 




Στη συνέντευξη που παρατίθεται ο Hitz παρουσιάζει τις εκτιμήσεις του για τα διαδραματιζόμενα στο τομέα της ασφάλειας διεθνώς και για τις πιθανές τάσεις που αναπτύσσονται και τυγχάνουν ασφαλώς της προσοχής όχι μόνο των ειδικών αλλά και των απλών πολιτών που διαισθάνονται  ότι η εποχή χαρακτηρίζεται από έντονη ανασφάλεια, διαρκείς αλλαγές, και κινδύνους που οφείλονται και  από την διαρκή επέκταση της τρομοκρατίας, του οργανωμένου εγκλήματος και της εν γένει εξάπλωσης εξτρεμιστών σχεδόν σε όλα τα κράτη του κόσμου.













“Είναι πιθανό τα επόμενα έτη, οι κυβερνήσεις πολλών κρατών να τείνουν έτι περαιτέρω το χέρι συνεργασίας στον ιδιωτικό τομέα”







1) Η σημερινή εποχή της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης, αποκαλύπτει πολλαπλούς κινδύνους σχετιζόμενους με τη διεθνή ασφάλεια. Έχει η διεθνή τρομοκρατία περαιτέρω ενδυναμωθεί ως απειλή για όλες τις κοινωνίες και οι προσπάθειες των κρατών δεν έχουν καταστεί επαρκείς ώστε να την αντιμετωπίσουν; 




Η διεθνής τρομοκρατία αντιπροσωπεύει μια εντελώς διαφορετική πρόκληση για τη διεθνή ασφάλεια από ότι οι απειλές της μεταπολεμικής περιόδου και του Ψυχρού Πολέμου. 

Η τωρινή μορφή της τρομοκρατία όπως ιδιαίτερα εκδηλώνεται από την Αλ Κάιντα ή τους Ταλιμπάν λόγου χάρη, είναι μη-κρατικής υφής, χτυπά αδιακρίτως είτε στρατιωτικούς είτε πολιτικούς στόχους με αδιαφορία για τις ανθρώπινες απώλειες με επιπλέον χαρακτηριστικά στοιχεία τους βομβιστές αυτοκτονίας και τις αυτοσχέδιες βόμβες σε μαζική έκταση. 

Πρόκειται εν πολλοίς για μια "οριζόντια απειλή, άκρως αποτελεσματική ως τακτική για τους διαχειριστές της τρομοκρατίας αλλά από την άλλη πλευρά καθιστά μάλλον αδύνατη την στρατηγική καταστροφή κρατών εκ μέρους των δραστών είτε είναι οι ΗΠΑ είτε η Ελλάδα, είτε οποιοσδήποτε άλλο Δυτικό κράτος. 

Για να αντιμετωπιστεί αυτή η απειλή χρειάζεται συντονισμός ενεργειών από τα κράτη που απειλούνται και βεβαίως υπομονή γιατί τα θετικά αποτελέσματα θα αργήσουν να φανούν.










2) Εάν λάβουμε υπόψη ότι η φιλελευθεροποίηση του διεθνούς εμπορίου, τηλεπικοινωνιών και μεταφορών έχει διευκολύνει τα μέγιστα την μεταφορά πληθυσμών και αγαθών, πώς λοιπόν μπορεί να καταστεί δυνατή η αποτελεσματική διαχείριση εκ μέρους των Αρχών ασφαλείας της αντιμετώπισης τρομοκρατών και εξτρεμιστών που βεβαίως εκμεταλλεύονται τις διαμορφούμενες τάσεις προς όφελος τους;





Η ελευθερία των μετακινήσεων στο σημερινό περιβάλλον των διεθνών κοινωνιών αυξάνει σημαντικά τις προκλήσεις απέναντι στο κίνδυνο της τρομοκρατίας και παράλληλα κάνει επιτακτική την ανάγκη συνεργασίας μεταξύ των διαφόρων αστυνομικών αρχών και όσων σχετίζονται με θέματα μετανάστευσης αλλά και πληροφοριών. Υπάρχει ανάγκη για διαρκή ανταλλαγή στοιχείων για υπόπτους, ομάδες και ενδείξεις επιθέσεων σε διάφορα σημεία του πλανήτη, πολλές φορές ταυτόχρονα και σε αληθινό χρόνο.


Υπάρχει σαφέστατα μια οικουμενική ανάγκη για άμεσα προσβάσιμη πληροφόρηση για τις αληθινές ταυτότητες των μελλοντικών δραστών, τις πηγές χρηματοδότησης τους και τα σχέδια τους. 









3) Πιστεύεται ότι υπάρχει κίνδυνος για εκδήλωση τρομοκρατικής επίθεσης παρόμοιου ή και μεγαλύτερου μεγέθους με αυτής της 11/9 με τη χρήση όπλων μαζικής καταστροφής; Επιπλέον πώς μπορεί να εκτιμηθεί η μαζική επένδυση εδώ και μια δεκαετία στις υποδομές ασφαλείας και πληροφοριών σε ολόκληρο τον κόσμο και εάν αυτή έχει αποδώσει όπως θα όφειλε; 




Μια επίθεση του μεγέθους της 11/9, είναι πιθανή παρόλο που έχουν υπάρξει πάρα πολλές αλλαγές και μαζική μεταμόρφωση επί το αυστηρότερο των μέτρων ασφαλείας ιδιαίτερα στο τομέα των αερομεταφορών. 

Παρόλα αυτά, έχει πρακτικά αποδειχθεί ότι τίποτα δεν στάθηκε ικανό στο να αποτρέψει τον Umar Farouk Abdulmutallab, τον Νιγηριανό υποψήφιο βομβιστή αυτοκτονίας που αποπειράθηκε να ανατινάξει το αεροσκάφος της Northwest Airlines την παραμονή των Χριστουγέννων του 2009. 

Είναι επιπλέον γνωστό και ερευνημένο ότι τα πάσης φύσεως διεθνή τρομοκρατικά δίκτυα ερευνούν όλες τις πιθανότητες απόκτησης όπλων μαζικής καταστροφής (Πυρηνικά, χημικά, βιολογικά) προκειμένου να χρησιμοποιηθούν σε επιθέσεις κολοσσιαίου μεγέθους με ανυπολόγιστες απώλειες στον πληθυσμό. 










4) Ποίες είναι οι κύριες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι ΗΠΑ και η Ευρώπη στο τομέα της αντιτρομοκρατικής απειλής; Μπορούν οι δύο πλευρές να συνεργαστούν αποτελεσματικά σε αυτό το ζήτημα, ή κατά τη γνώμη σας ακολουθούν διαφορετικές οδούς που οφείλονται σε διαφοροποίηση της νοοτροπίας και του "Modus Operandi", των επιμέρους υπηρεσιών πληροφοριών;





Εκτιμώ ότι οι δύο πλευρές, δηλαδή οι ΗΠΑ και οι Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα συνεχίσουν να συνεργάζονται πολύ στενά στην ανταλλαγή πληροφοριών για τρομοκράτες και πιθανές επιθέσεις, εάν και αυτή η συνεργασία λαμβάνει χώρα μεταξύ των ΗΠΑ και των επιμέρους Ευρωπαϊκών κρατών και όχι με την Ευρώπη ως σύνολο. 


Η κύρια πρόκληση είναι να τύχει της καλύτερης δυνατής εκμετάλλευσης η διαθέσιμη τεχνολογία που υφίσταται όπως και η διερεύνηση των νέων τεχνολογικών και διαδικτυακών εργαλείων κοινωνικής δικτύωσης όπως το Facebook και το twitter. 

Τέλος σημασίας είναι και η αξιοποίηση των τελευταίων τεχνολογικών δυνατοτήτων αναπαραγωγής εικόνας που υπάρχουν όπως αποκάλυψαν οι Αστυνομικές έρευνες που εκμεταλλεύτηκαν τα υπερσύγχρονα συστήματα παρακολούθησης μέσω καμερών στην υπόθεση δολοφονίας του στελέχους της Χαμάς στο Ντουμπάι προ ετών.













5) Πως αξιολογείτε την ικανότητα των υπηρεσιών πληροφοριών να είναι σε θέση να αναλύουν το τεράστιο όγκο δεδομένων που συλλέγουν σε καθημερινή βάση και να παράγουν αξιόπιστες αναφορές που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως απαραίτητα εργαλεία από την υπεύθυνη πολιτική ηγεσία; 
Επιπλέον πως έχει βοηθήσει η τεχνολογία τις υπηρεσίες πληροφοριών και εάν αληθεύουν οι εκτιμήσεις αρκετών ειδικών ότι εξαιτίας της άκριτης χρήσης των τεχνολογικών επιτευγμάτων έχει μειωθεί η χρήση της "Ανθρώπινης κατασκοπείας" με αποτέλεσμα την γενικότερη πτώση των ικανοτήτων συλλογής αξιόπιστών πληροφοριών;





Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι σημερινές κυβερνήσεις και οι υπηρεσίες πληροφοριών και ασφαλείας τους κατακλύζονται στη κυριολεξία από μια πλημμυρίδα αντί-τρομοκρατικών αναφορών σε καθημερινή βάση. Μόνο η συλλογή των ανοικτών πηγών από το ίντερνετ, τα ΜΜΕ, απαιτεί μια τρομερή και εργώδη προσπάθεια από τους ειδικούς και είναι πανάκριβη γιατί απαιτεί πολλά κεφάλαια. 

Η ανθρώπινη κατασκοπεία είναι εξαιρετικής σημασίας γιατί συλλέγει πληροφορίες που είναι πολύ δύσκολο να αποκτηθούν με άλλο τρόπο και παράλληλα απαιτεί επένδυση σε γνώση τοπικών πολιτισμών, γλωσσών και νοοτροπίας. 


Γενικότερα πρέπει και οι δύο αυτοί τρόποι διεξαγωγής άντλησης πληροφοριών να προωθηθούν και κυρίως απαιτείται συνεχής εγρήγορση, βελτίωση των μεθοδολογιών που χρησιμοποιούνται και περισσότερη εργασία και ευελιξία για την όσο το δυνατό καλύτερη αξιοποίηση των πληροφοριών και των μεθόδων συλλογής τους. 













6) Ποια είναι η γνώμη σας για την πρόοδο των επιχειρήσεων κατασκοπίας τα επόμενα έτη, υπό την έννοια ότι ο ιδιωτικός τομέας των πληροφοριών διαφαίνεται ότι θα έχε ξεπεράσει τις κρατικές υπηρεσίες σε τέτοιο βαθμό που μεσοπρόθεσμα τα ίδια τα κράτη θα συντονίζουν απλώς το έργο συλλογής των πληροφοριών αναθέτοντας υπεργολαβίες σε ιδιωτικές εταιρείες βασιζόμενες σε μια κεντρική κρατική υπηρεσία που θα παίζει το ρόλο του συντονιστή;





Είναι πιθανό τα επόμενα έτη, οι κυβερνήσεις πολλών κρατών να τείνουν έτι περαιτέρω το χέρι συνεργασίας στον ιδιωτικό τομέα προκείμενο να βοηθηθούν κυρίως σε θέματα τεχνικά που αφορούν την αντί-τρομοκρατική πολιτική, αλλά η συλλογή πληροφοριών που αποκτάται είτε από ανθρώπινες ελεγχόμενες είτε από εθελοντικές πηγές, παραμένει κορυφαίας σημασίας. 



Η μεγαλύτερη πρόκληση φοβάμαι είναι η ικανότητα ή μη, των Αρχών να συνδέσουν όλα τα επιμέρους δεδομένα που δέχονται είτε από στελέχη κρατικών υπηρεσιών είτε από ιδιώτες με σκοπό αυτά να αποδώσουν αξιόπιστες αναφορές σε όσο το δυνατό πιο άμεσο χρόνο. 


Επίσης σε ότι αφορά την απειλή της τρομοκρατίας, πρέπει να γίνει σαφές ότι η μεγαλύτερη σημασία είναι η ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ όλων όσων έχουν τέτοια ενασχόληση είτε το κράτος είτε οι εντεταλμένοι ιδιώτες που συνεργάζονται με αυτό, γιατί το διακύβευμα είναι πραγματικά ανυπολόγιστο. 


Χρειάζεται πρωτίστως αξιοπιστία και ταχύτητα σε αυτά τα ζητήματα και αυτό είναι το κύριο ζητούμενο ανεξάρτητα εάν η εργασία αναλαμβάνεται από κρατικό ή ιδιωτικό οργανισμό.