Το RIMSE, έχει εκτενώς αναφερθεί στις διασυνδέσεις του Τουρκικού κράτους τα τελευταία έτη με τη διεθνή τρομοκρατία όπως και με τη σχέση με το Σαουδάραβα Γιασίν Καντί, ο οποίος ασκεί ιδιαίτερη επιρροή στη Κυβέρνηση Ερντογκάν και αποτελεί ένα σημαντικό συνδετικό κρίκο μεταξύ της Αραβικής Χερσονήσου και των "Πράσινων κεφαλαίων" με το κόμμα ΑΚΠ.
Νεώτερα στοιχεία για τις δράσεις των προαναφερθέντων παρουσιάζονται στο παρόν κείμενο.
Ο Καντί πρωτοεμφανίστηκε στη Τουρκία το 1992 και συνέπραξε επιχειρηματικά με τον Φατίχ Σαράτς που κατείχε τότε τον όμιλο επιχειρήσεων Ούλκερ όπως και με τον Μουσταφά Λατίφ Τομπάς. Κοινές εταιρείες με αυτούς ήταν οι:Ella Film Production, Caravan Foreign Trade Construction, Nimet Food, Ahsen Plastics, Stationery Business and Cleaning Supplies, Saglam Construction και BIM United Markets. Οι εταιρείες αυτές αποτέλεσαν έκτοτε το σωλήνα διοχέτευσης "Πράσινων κεφαλαίων" προς τους Τούρκους Ισλαμιστές.
Το 1995 ο Καντί συνεργάζεται με τον Σαράτς, Τομπάς και Κουνείντ Ζαπσού και σχηματίζουν την εταιρεία BIM United Markets, όπου με μεγάλη προσπάθεια και διαρκή αλλαγή στο μετοχολόγιο προσπάθησε να κρατήσει μυστική την επιχειρηματική συμμετοχή του εκεί. Παραλλήλως ο Καντί διοχέτευε ρευστό κεφάλαιο στο Τομπάς καθόλα αυτά τα χρόνια μέσω της τράπεζας AL Baraka Turk Bank, ένα ακόμα βασικό χρηματοοικονομικό ίδρυμα Τούρκο-Ισλαμικής υφής.
Περαιτέρω ο Καντί μέσω του σωματείου "Μουβαφάκ" το οποίο μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001 τέθηκε στη "μαύρη λίστα" των διεθνών αρχών για διασύνδεση με την Αλ Κάιντα, διατηρούσε σχέση με το Σαουδάραβα επιχειρηματία Καλίντ Μπιν Μαχφούζ ο οποίος δώρησε στο σωματείο στα μέσα της δεκαετίας του '90 30 Εκ. Δολάρια (ο ίδιος ήταν και διευθυντής της National Commercial bank of Saudi Arabia)και εν συνεχεία τοποθέτησε τον υιό του Αμπντούλραχμάν Μπιν Μαχφούζ στο Δ.Σ.
Στην προαναφερόμενη οργάνωση του Καντί εργαζόταν ο Τυνήσιος υπήκοος Αγιάντι Σαφίκ Μπιν Μουχαμάντ, παράλληλα με τη συμμετοχή του στην οργάνωση "Ταιμπά" η οποία ακολούθως μετά το 2001 ετέθη σε καθεστώς διεθνών κυρώσεων. Ο Αγιάντι το 1996 μετέφερε μέσω της τράπεζας SAB του Σεράγεβο 500.000 Δολάρια στην οργάνωσή του από τη Σαουδική Αραβία και μετά το 2001 συνελήφθη στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας ως ηγετικό στέλεχος της Αλ Κάιντα στη Δυτική Ευρώπη.
Επιπλέον ο Καντί είχε τον έλεγχο των τραπεζών Vakufska bank & Depozitna bank στη Βοσνία με συμμετοχή 44.3% & 44.2% αντιστοίχως και δεν αποτελεί έκπληξη ότι διατάχθηκε έρευνα και σε αυτές για διοχέτευση κεφαλαίων σε τρομοκρατικές οργανώσεις. Μάλιστα μια οργάνωση Ισλαμικής νεολαίας στο Σεράγεβο και τη Τούζλα, ονόματι "Ντέμους" μέχρι το 2003 που απαγορεύτηκε η δράση της έστελνε 50 φοιτητές ανά έτος στη Σαουδική Αραβία και το Κόλπο για "θρησκευτικές σπουδές" και τα μέλη της είχε διαπιστωθεί ότι σχετίζονταν με εξτρεμιστικά στοιχεία. Βεβαίως παρά την απαγόρευση της εξακολουθεί και
δραστηριοποιείται έως τη σήμερον.
Το 2006 η Αλβανική κυβέρνηση "πάγωσε" 63 τραπεζικούς λογαριασμούς αξίας 4 εκ. Ευρώ λόγω χρηματοδότησης της διεθνούς Ισλαμικής τρομοκρατίας μεταξύ των οποίων και ορισμένους του Καντί αλλά και του στενού του συνεργάτη, Ιορδανού υπηκόου Αμπντούλ Λατίφ Σαλέχ, ο οποίος μαζί με τον Καντί κατείχε στην Αλβανία τις εταιρείες: MAK Albania, Caravan, Cement Albania.
Στο τέλος του 2012 και αιφνιδιαστικά ο ΟΗΕ αφαίρεσε το όνομα του Καντί από τη λίστα "υποστηρικτών της διεθνούς τρομοκρατίας". Για να εορτάσει το γεγονός διοργάνωσε πολυτελέστατη δεξίωση στην έπαυλη του στη Τζέντα, όπου παρευρέθησαν σημαίνοντα πρόσωπα του Τούρκου-Ισλαμικού κατεστημένου.
ΕΙΔΙΚΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ (Ελλάς εν μέσω αφασίας)
Υ.Γ (1) Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις (Associated Press, Υπουργείο Αμύνης τη Λιβύης, κ.α) ότι η προβοκάτσια για το θέμα των χημικών όπλων στη Δαμασκό οργανώθηκε από τον αρχηγό των μυστικών υπηρεσιών της Σαουδικής Αραβίας Πρίγκηπα Μπαντάρ Μπίν Σουλτάν. Μάλιστα λίαν έγκυρες πληροφορίες αναφέρουν ότι νεώτερα στοιχεία για την ανάμειξη του πρόκειται να κυκλοφορήσουν το ερχόμενο διάστημα και καθ'οδόν προς την πιθανολογούμενη επίθεση των ΗΠΑ στη Συρία.
Το ότι η πληροφόρηση αυτού του είδους προέρχεται από τις ίδιες τις ΗΠΑ, ασφαλώς δεν είναι τυχαίο γιατί οι Ε.Δ. των ΗΠΑ διαβλέπουν την παγίδευση τους σε ένα νέο τύπου Ιράκ προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα κατά βάση της Σαουδικής Αραβίας και της Τουρκίας, όπως και ακραίων Ισραηλινών κύκλων. Επίσης σφόδρα αντίδραση στη σχεδιαζόμενη επίθεση εκφράζει μεγάλο μέρος του παγκόσμιου κατεστημένου και διαμορφωτών κοινής γνώμης (Βλέπε: Αγία Έδρα, Κρεμλίνο, Πεκίνο, Εδιμβούργο, Βαυαρία, Βιέννη, Αλ Αζχάρ-Κάιρο, Τέξας,Τεχεράνη, κ.α.)
Συνεπώς είναι φαινομενικά ακατανόητη η "πολεμοχαρής" αντίληψη του Ελληνικού ΥΠΕΞ και ακολούθως της κυβέρνησης, εάν και σε δεύτερη ανάγνωση αυτό επεξηγείται από την (πλήρη ;) έλλειψη αξιόπιστων πληροφοριών (και γνώσης) σε ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ επίπεδο για τα τεκταινόμενα στην Υφήλιο, όπως και τον εγκλωβισμό σε "Ψυχροπολεμικές αντιλήψεις" ενδεχομένως λόγω απουσίας έρευνας και εκμάθησης περί των παγκοσμίων εξελίξεων τη τελευταία 15ετία.
Ελπίδα όλων είναι ότι τα "Πράσινα κεφάλαια" δεν έχουν εισχωρήσει σε βαθμό επικίνδυνο στην Ελληνική πολιτική σκηνή που θα προσομοίαζε σε καταστάσεις ανάλογες με της Τουρκίας τη τελευταία δεκαετία, η οποία υπό την ηγεσία του Πρωθυπουργού Ερντογκάν βαδίζει ταχέως στην απόλυτη καταστροφή με συνέπεια να δυναμιτίζει την μελλοντική σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή, συμπεριλαμβανομένου και του Ελληνικού χώρου ενδιαφέροντος στην Ανατολική Μεσόγειο έως τα Βαλκάνια.
Υ.Γ (2) Οι πιθανότητες πλήγματος των ΗΠΑ στη Συρία βαίνουν ταχέως μειούμενες και την παρούσα περίοδο (01/09/2013) εκτιμώνται ως λιγότερο από 25% πιθανές για το μήνα Σεπτέμβριο 2013. Μια ανανεωμένη διεθνής συνδιάσκεψη για το μέλλον της Συρίας είναι το πλέον πιθανό σενάριο καθ'οδόν προς το συνέδριο των G-20 και τη σύγκλιση της ολομέλειας του ΟΗΕ το ερχόμενο διάστημα.
Η Ελλάδα εν μέσω του Θέρους που μόλις εξήλθε, έχασε ιστορική ευκαιρία για την ανάδειξη της μέσω διπλωματικών-πολιτικών πρωτοβουλιών ως πυρήνας σταθερότητας στην περιοχή και απογοήτευσε (για ακόμη μια φορά) τους Χριστιανικούς και Κοσμικούς πληθυσμούς της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, ενώ είχε ουκ ολίγες ευκαιρίες να πράξει τα δέοντα, όπως αυτά εκπηγάζουν εκ των διαχρονικών συμφερόντων της χώρας και κυρίως του Ελληνισμού.
Η "αταραξία" και "σιωπή" του Οικουμενικού Πατριαρχείου όπως και της Ελλαδικής Αρχιεπισκοπής είναι επίσης δύσκολο να δικαιολογηθούν, αποδεικνύοντας δυστυχώς την έλλειψη διορατικότητας αλλά και επιρροής τους , γεγονός που θα κοστίσει ακριβά στον Ελληνισμό τη στιγμή που το Βατικανό τόσο ως κρατική οντότητα, όσο και ως θρησκευτικό κέντρο αναδιοργανώνεται στις προκλήσεις των εποχών, ενώ το Πατριαρχείο της Μόσχας έχει ως σαφή σκοπό την εξάπλωση του στους Αγίους Τόπους αλλά και ευρύτερα.
Radical Islam Monitor in Southeast Europe