Wednesday, February 13, 2013
Άμεσος κίνδυνος για την Ευρωπαϊκή ασφάλεια λόγω Λιβύης, του Ιωάννη Μιχαλέτου
Πολλαπλές και λίαν έγκυρες Ευρωπαϊκές και Αμερικανικές πηγές των διεθνών μέσων ενημέρωσης και αρχών ασφαλείας, κρούουν το κώδωνα του κινδύνου, σχετικά με τη μαζική εξαφάνιση τεραστίων ποσοτήτων όπλων προερχόμενων από τη Λιβύη τους τελευταίους 18 μήνες.
Υπολογίζεται ότι σε τουλάχιστον 70 μεγάλες αποθήκες όπλων που βρίσκονταν διάσπαρτες στην επικράτεια της Λιβύης, έχουν πλήρως λεηλατηθεί τα αποθέματα όπλων. Για ειδωθεί το μέγεθος σε σχέση με ανάλογα περιστατικά σε άλλες χώρες στο παρελθόν, υπολογίζεται ότι έχουν κλαπεί όπλα που θα μπορούν να εφοδιάσουν ένα συμβατικό στράτευμα μεσαίων διαστάσεων.
Από μια μόνο αποθήκη εξαφανίστηκαν 482 πύραυλοι SA-24 με αρκετούς εκτοξευτήρες. Παράλληλα σε δεκάδες χιλιάδες υπολογίζονται οι ρουκέτες των 122 χλ (Γκράντ) 125 χλ, και 130 χλ.όπως και αντί-αεροπορικά βλήματα των 14,5 χλ και 23 χλ, που εκλάπησαν μαζί με 12.000 νάρκες κατά προσωπικού. Επιπλέον λεηλατήθηκε και υλικό Δυτικής προέλευσης που βρισκόταν στο οπλοστάσιο του Καντάφι, όπως Αμερικανικές οβίδες 81χλ, Ιταλικές αντί-αεροπορικές ρουκέτες, Βελγικά τυφέκια, Βελγικές οβίδες 106 χλ (τουλάχιστον 30,000 κομμάτια),Γερμανικές εκρηκτικές ύλες κ.α.
Τον Ιούλιο του 2011 η Ιταλική κυβέρνηση είχε παραχωρήσει "ατύπως" μετά από συνενόηση με το ΝΑΤΟ στους αντάρτες που αντιμάχονταν το Καντάφι, περί τα 30.000 ΑΚ-47 πολεμικά τυφέκια, χιλιάδες οβίδες των 32 χλ, 5.000 ρουκέτες Κατυούσα, 400 πυραύλους τύπου Φάγκοτ και 11.000 αντί-αρματικές ρουκέτες. Το υλικό αυτό προερχόταν από κατάσχεση το 1994 λαθρεμπορικού πλοίου προερχόμενου από την Ουκρανία που όδευε προς ανεφοδιασμό των αντιμαχόμενων πλευρών στο πόλεμο της Βοσνίας. Τότε η Βρετανικές υπηρεσίες πληροφοριών σε συνεργασία με τις Ιταλικές σταμάτησαν το φορτίο. Από την παράδοση τους στους Λίβυους αντάρτες πριν από σχεδόν 2 έτη έως τη σήμερον δεν υπάρχει καμία διαβεβαίωση ή επαλήθευση ότι τα όπλα καταγράφηκαν και ότι δεν πουλήθηκαν στη "Μαύρη αγορά" και δεν κατέληξαν εν τέλει σε διεθνείς τρομοκρατικές οργανώσεις.
Οι Αμερικανικές Αρχές υπολογίζουν ότι την παρούσα περίοδο στη Λιβύη διακινούνται άνω του 1 εκατομμυρίου Καλάσνικωφ, ενώ έχουν πουληθεί συνολικά έως και 5.000 αντί-αεροπορικοί πύραυλοι σε διαφόρους. Είναι αξιοσημείωτο ότι στη Χερσόνησο του Σινά, εκτιμάται ότι τοπικές Ισλαμιστικές ομάδες προμηθεύονται το ιδιαίτερα επίφοβο σύστημα SA-24 για μόλις 3.000 Δολάρια.
Επιπλέον έχει ανεπισήμως επιβεβαιωθεί ότι φορτία τουλάχιστον 400 τόνων εξήχθησαν από τη Λιβύη προς τους Σύριους Ισλαμιστές αντάρτες μέσω Τουρκίας μόνο το καλοκαίρι του 2012 με ουσιαστικά άγνωστη κατάληξη μετέπειτα.
Οι μέχρι τώρα έρευνες έχουν καταδείξει ότι ο οπλισμός έχει καταλήξει
-Λωρίδα της Γάζας και Χερσόνησο του Σινά (Χαμάς, Αλ Κάιντα του Σινά και Παλαιστινιακή Τζιχάντ)
- Μαγκρέμπ (AQIM, Αλ Κάιντα του Μαγκρέμπ, φυλές Τουαρέγκ)
- Σουδάν, Εριθρέα
- Νιγηρία (Μπόκο Χαράμ και τοπικές μαφίες)
- Σομαλία (Ομάδες πειρατών, Αλ Σαμπαάμπ)
- Συρία (Ισλαμιστές αντάρτες)
- Υεμένη (Ισλαμιστικές ομάδες)
- Αίγυπτος (Τοπικά εγκληματικά δίκτυα)
Τα παραπάνω σε συνδυασμό με τις λεηλατήσεις ουκ ολίγων αποθηκών οπλισμού επίσης στη Συρία, δημιουργούν μια πλημμυρίδα όπλων στην περιοχή μεταξύ Βορείου Αφρικής και Μέσης Ανατολής, σε συνδυασμό με τα αποθέματα των όπλων που λεηλατήθηκαν μετά το 2003 στο Ιράκ και έχουν διασπαρεί στην ευρύτερη περιοχή. Αυτό προκαλεί τη ταχύτατη μείωση της τιμής τους και είναι πλέον του βέβαιου ότι θα οργανωθούν παράνομες αποστολές φορτίων προς την Ευρώπη για να εξοπλιστούν τοπικά εγκληματικά δίκτυα, τρομοκρατικές ομάδες και εθνικιστικά κινήματα ενώ αναμένεται και εισροή στο Καύκασο προς εξοπλισμό των Ισλαμιστικών ομάδων.
Σε ότι αφορά την Ελλάδα, η γειτνίαση της με τη Λιβύη και ιδιαίτερα με την περιοχή της Βεγγάζης που απέχει από τη Κρήτη και τη Νότια Πελοπόννησο λιγότερο από ένα βράδυ ταξίδι με ταχύπλοο, η ανησυχία είναι αυξημένη. Επίσης οι κατά το πρόσφατο παρελθόν συναλλαγές, συχνά όχι σύννομης φύσεως μεταξύ Αλβανικών "εταιρειών" και Μαυροβουνίων με τη Λιβύη, είναι ένας άλλος παράγοντας κινδύνου γιατί μπορεί να σηματοδοτήσει την αποστολή λαθραίων φορτίων στους λιμένες αυτών των κρατών και στα τοπικά εγκληματικά δίκτυα που θα αναλάβουν την αναδιανομή τους στην υπόλοιπη Ευρώπη και ειδικότερα στα Βαλκάνια.