Οι τελευταίοι πέντε αιώνες της παγκοσμίου ιστορίας διακρίνονται από τη κυριαρχία του λεγόμενου «Δυτικού Πολιτισμού» σε τεχνολογικό, οικονομοκρατικό, πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο. Τα τελευταία έτη του 20ου αιώνα και τη παρούσα περίοδο, ο σκεπτικισμός για το μέλλον αυτής της υπεροχής έχει ενταθεί από πολλούς κύκλους και ομάδες ατόμων της Δύσης, λόγω της δραματικής πληθυσμιακής εξάπλωσης των Μουσουλμανικών κοινωνιών και βεβαίως την υπογεννητικότητα που μειώνει τις αντίστοιχες Δυτικές. Η Περιφέρεια των Βαλκανίων κατά τη δεκαετία του ’90, αποτέλεσε την πρακτική εφαρμογή της Ισλαμικής εξάπλωσης που ήδη είχε την αφετηρία της μεταπολεμικά. Περιοχές όπως η Βοσνία, το Κοσσυφοπέδιο η ΠΓΔΜ, το Μαυροβούνιο και η Νότιος Σερβία αποτελούν κλασσικά υποδείγματα πληθυσμιακής ανισορροπίας μεταξύ των Μουσουλμάνων και των Χριστιανών και λοιπών. Μάλιστα οι δημογραφικές τάσεις υποδεικνύουν την συνεχιζόμενη αύξηση των πιστών του Ισλάμ με πολλαπλές πολιτικές συνέπειες για τα κράτη αυτά αλλά και την ευρύτερη περιοχή.
Οι δημογραφικές μεταβολές είναι ένας ευαίσθητος πολιτικά τομέας μελέτης, ιδίως όταν σχετίζεται με εθνοτικές συγκρούσεις και θέματα ασφάλειας. Η « Πολιτικά Ορθώς» σκεπτόμενη Δύση σε συνδυασμό με την έλλειψη πραγματιστικής ιστορικής ανάλυσης και σκέψης, οδηγεί στην άγνοια των μακρό-ιστορικών επιπτώσεων που έχει η πληθυσμιακή αύξηση ορισμένων ομάδων του πληθυσμού, όπως και οι μετακινήσεις πληθυσμών γνωστές στη σημερινή πολιτικώς ορθή πραγματικότητα των ΜΜΕ, ως « Οικονομική μετανάστευση». Στο τωρινό κόσμο ο Ισλαμικός χώρος διαθέτει το απόλυτο όπλο για να αναδιατάξει και να συγκροτήσει τη μελλοντική Ευρωπαϊκή κοινωνία. Το όπλο αυτό δεν είναι χημικό ή πυρηνικό, αλλά η πληθυσμιακή βόμβα, ή συντομογραφικά η « Π- Βόμβα»! Μάλιστα η έκταση του φαινομένου της Ισλαμικής εξάπλωσης είναι ένα φαινόμενο παγκοσμίου σημασίας και μεσοπρόθεσμης προοπτικής, με αποτέλεσμα να συγκροτεί και ένα καίριο πολιτικό ζήτημα στην εποχή μας.
Ισλάμ και η ασύγκριτη δημογραφική έκρηξηΓια πολλούς αιώνες ο Ισλαμικός κόσμος υστερούσε δημογραφικά και αυξανόταν με βραδύ ρυθμό. Η γεωπολιτική περιοχή δράσης και πολιτικής ανάπτυξης των Μουσουλμάνων ( Μέση Ανατολή, Β. Αφρική, Κ. Ασία), χαρακτηριζόταν από πολλαπλές εισβολές, λόγου χάρη των Μογγόλων, Σταυροφόρων και των ποικίλων σφοδρών ένδο-Ισλαμικών συγκρούσεων. Επιπλέον, η διαρκής έλλειψη ικανών καλλιεργήσιμων εκτάσεων για ζωική παραγωγή, περαιτέρω μείωνε την ικανότητα για ταχεία αύξηση του πληθυσμού. Την εποχή των μεγάλων Αραβικών κατακτήσεων, – 8ο-12ο αιώνα μΧ- το Ισλάμ ήταν η θρησκεία περίπου 40 εκ. πιστών, όχι περισσότερο του 10% του παγκοσμίου πληθυσμού . Πρέπει να σημειωθεί επίσης ότι η τότε εξάπλωση του Ισλαμικού στοιχείου περιοριζόταν στις παρυφές της Ευρασίας και της Βόρείου Αφρικής.
Προκειμένου να διατηρήσουν τη πολιτική κατάκτησης νέων εδαφών και να ανθέξουν σε επίπεδο ανθρώπινων πόρων την εξάπλωση προς την Ινδία , τη Δύση και τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, ταυτόχρονα, το Ισλάμ φάνηκε ευέλικτο στο διαρκή προσηλυτισμό Χριστιανών και Ισραηλιτών όπως επίσης και στο εκτεταμένο δουλεμπόριο και συστηματικό παιδομάζωμα . Η Οθωμανική εξάπλωση στη Νότιο-Ανατολική Ευρώπη εισήγαγε το Ισλάμ στις παρυφές της Δύσεως και δημιούργησε πληθώρα θρησκευτικών Μουσουλμανικών μειονοτήτων που επιβιώνουν και αναπτύσσονται ταχέως τη σημερινή εποχή. Οι περισσότερες από αυτές όπως οι Αλβανοί, Βόσνιοι και Πομάκοι, προέρχονταν από τις προσχωρήσεις επιμέρους εθνικών ομάδων στο Ισλάμ προκειμένου να επωφεληθούν των ευνοιών της «Υψηλής Πόρτας» και του συστήματος της εποχής.
Οι εθνικές επαναστάσεις των Ελλήνων, Σέρβων και Βουλγάρων, αποτίναξαν την αυτοκρατορική Οθωμανική κυριαρχία όπως επίσης οδήγησαν και στην μείωση της ισχύος του Ισλάμ στα Βαλκάνια μετά από πέντε αιώνες. Ουσιαστικά με την παράλληλη εισαγωγή Δυτικής έμπνευσης εκπαίδευσης και τρόπου συμπεριφοράς στα νέα κράτη της Βαλκανικής, το Ισλάμ γνώρισε μία σημαντική οπισθοχώρηση τόσο σε δημογραφικό όσο και σε πολιτισμικό επίπεδο. Παγκοσμίως μάλιστα τα τέλη του 19ου αιώνα ήταν η εποχή των μεγάλων αποικιακών αυτοκρατοριών του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γαλλικής Δημοκρατίας που ήλεγχαν είτε De Facto ή De Jure τα περισσότερα Μουσουλμανικά κράτη.
Η συνάντηση, σύγκρουση και εν τέλει όσμωση μεταξύ της κεφαλαιοκρατικής Δυτικής Κουλτούρας και του Ισλαμικού κόσμου, όλως παραδόξως ευνόησε σε μεγάλο βαθμό το τελευταίο. Η εισαγωγή νέων μεθόδων εντατικής καλλιέργειας, υγειονομικής περίθαλψης, βιομηχανικής παραγωγή τροφίμων, συνετέλεσε στην άρση της πληθυσμιακής στασιμότητας μειώνοντας τη βρεφική-παιδική θνησιμότητα και αυξάνοντας το προσδόκιμο όριο ζωής. Ο Γάλλος ιστορικός Φερναντ Μπρόντελ, είχε προβλέψει το 1957 ότι τα 75 εκ. Μουσουλμάνων στη Μέση Ανατολή εκείνη τη χρονιά θα άγγιζαν τα 110 το 2000 (4). Οι εκτιμήσεις του αποδείχθηκαν ελλιπής και εκείνη τη χρόνιά ο πληθυσμός ήδη έσπαγε το φράγμα των 300 εκ.
Προβλέψεις και πιθανά σενάρια
Η μέση μητέρα στον Ισλαμικό κόσμο ( Της Μ. Ανατολής εν προκειμένου) τίκτει τουλάχιστον 5 ζώντα βρέφη τετραπλάσιο ποσοστό σχεδόν σε σχέση με την αντίστοιχη Δυτική. Η ετήσια πληθυσμιακή αύξηση των Ισλαμικών κοινωνιών στη Μ. Ανατολή ξεπερνά το 2% τη στιγμή που χώρες όπως την Ελλάδα το ποσοστό αυτό εξαιρουμένων των μεταναστών, είναι οριακά αρνητικό.
Στα μέσα του 19ου αιώνα η προέλαση των Ευρωπαίων στη κατάκτηση του κόσμου μέσω της αποικιοκρατίας ,βασίσθηκε μεταξύ των άλλων και στην ταχεία αύξηση του πληθυσμού με ρυθμό 1,5% ετησίως. Με αυτό τον τρόπο οι μάζες των Δυτικών ήταν σε θέση να αποικίσουν ταχύτατα τη Β. Αμερική, Ωκεανία, Ν. Αφρική και πολλές άλλες περιοχές του πλανήτη. Το 1960 το ποσοστό των Μουσουλμάνων επί του παγκοσμίου πληθυσμού άγγιζε το 13% , το 2001 ξεπέρασε το 20%. Εάν οι τάσεις συνεχιστούν, – Ceteris Paribus-, το 2050 το 35% των κατοίκων της Γης θα είναι Μουσουλμάνοι. Στην Ινδία μάλιστα, τη δεύτερη σε κατοίκου χώρα του πλανήτη, το ποσοστό Μουσουλμάνων ήταν 10% το 1951 και 15%+ το 2001 (6). Παρόλη τη σημαντική αύξηση των Ινδουστών, η Ισλαμική Ινδική κοινότητα αποτελεί μια ραγδαίως αναπτυσσόμενη ομάδα και η πόλη της Βομβάης που είναι το οικονομικό κέντρο του κράτους είναι κατά το ένα τέταρτο Ισλαμική. Σε αυτό το σημείο πρέπει να ειπωθεί ότι η συγκέντρωση των Ισλαμικών κοινοτήτων θα είναι πυκνή στην Ευρασία-Β. Αφρική και Ν.Α Ασία, τουτέστιν στη καρδιά του πλανητικού συστήματος. Εάν η πληθυσμιακή αύξηση συνδυαστεί και με τη μάλλον αναπόφευκτη πολιτική-οικονομική γιγάντωση, τότε ο 21ος αιώνας «Ανήκει στο Ισλάμ», για να παραφρασθεί έτσι η ανάλογη έκφραση του Χένρι Λούις για την Αμερική του 20ου αιώνα.
Ένα στοιχείο που συνδέεται με τη δημογραφική εξάπλωση του Ισλαμικού στοιχείου είναι το μεγάλο ποσοστό ως προς την ηλικιακή διάρθρωση των νέων ατόμων έως 30 ετών οι οποίοι είναι αποκλεισμένη από την αγορά εργασίας, εκπαίδευση και δεν έχουν δυνατότητες κοινωνικής κινητικότητας προς τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα. Σε συνδυασμό με τα αυταρχικά καθεστώτα που ελέγχουν το μεγαλύτερο τμήμα των κοινωνιών του Ισλάμ, το πλαίσιο από το οποίο θα ξεπηδήσουν επαναστάσεις, κοινωνική αναταραχή και τρομοκρατία, έχει ήδη δημιουργηθεί. Όσο η λεγόμενη παγκοσμιοποίηση και οι εξελίξεις στις μεταφορές και τις τηλεπικοινωνίες φέρνουν εγγύτερα τις κοινωνίες στον πλανήτη, τόσο θα γίνονται ευρύτερα αντιληπτές και με οδυνηρό τρόπο οι κοινωνικές εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και τον Ισλαμικό χώρο ευρύτερα. Επιπλέον είναι ηλίου φαεινότερο ότι οι πολυάριθμες, σκληραγωγημένες και εν τέλει φανατισμένες ομάδες των Ισλαμιστών, διαθέτουν ένα σαφές πλεόνασμα βιολογικής δυναμικής έναντι των Δυτικών και άλλων πολιτισμικών ενσωματώσεων.
Στη πρόσφατη Ευρωπαϊκή ιστορία, η περίπτωση της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης διαφωτίζει περί των δυναμικών των δημογραφικών αλλαγών σε πολιτικό επίπεδο. Την επαύριον του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, το ποσοστό Μουσουλμάνων στη Γιουγκοσλαβική επαρχία ήταν λιγότερο του 30%. Το 1991 και στην αφετηρία των εμφυλίων συγκρούσεων, οι Βοσνιακοί Μουσουλμάνοι αποτελούσαν περισσότερο από του 45% του κοινωνικού συνόλου με σημαντικότερα ακόμα ποσοστά στα κύρια αστικά κέντρα. Στο Κοσσυφοπέδιο-Μετόχια, ο Αλβανικός-Μουσουλμανικός πληθυσμός αριθμούσε περί το ήμισυ το 1945, ενώ το 1999 είχε ήδη αγγίξει το 90%. Στις δύο ανωτέρω περιπτώσεις η διεθνής κοινότητα διαπίστωσε εθνοτικές συγκρούσεις με έντονη θρησκευτική χροιά και πιο συγκεκριμένα την επικράτηση του Ισλαμικού στοιχείου έναντι του Χριστιανικού. Ασφαλώς οι πληθυσμιακές διαφορές μεταξύ εθνοτήτων και θρησκειών δεν εξηγούν πάντοτε τα βαθύτερα αίτια των συγκρούσεων, αλλά παρέχουν σε σημαντικό βαθμό τη γνώση για τις περιφερειακές αλλαγές στο πλαίσιο της ισορροπίας δυνάμεων και αποκαλύπτουν πιθανές εστίες πολέμων λόγω ακριβώς της μεταβαλλόμενης πληθυσμιακής αλλαγής.
Ευρωπαϊκή και Μεσανατολική δημογραφία
Μία συγκριτική επισκόπηση μεταξύ της Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής στο τομέα της δημογραφίας, αποκαλύπτει ορισμένες ενδιαφέρουσες παραμέτρους.
Τη δεκαετία του ’50 ο πληθυσμός του Ελληνικού κράτους ήταν 7 εκ. πολίτες, ενώ ο αντίστοιχος Τουρκικός 20 εκ. Μία αναλογία 1 προς 3. Στις αρχές του 21ου αιώνα η Ελλάδα έχει 11 εκ. και η Τουρκία πιθανώς άνω των 70 εκ. Η αναλογία έχει σε 1 προς 6,5 και σε ένα βαθμό εξηγείτε και η διαρκώς αυξανόμενη Τουρκική επιθετικότητα και τάση προς εξάπλωση, έναντι της γηρασμένης και στερούμενης νεανικής σφριγιλότητας Ελλάδος. Επίσης, η ίδια η Τουρκία αντιμετωπίζει μία δραματική εξέλιξη η οποία μεσοπρόθεσμα απειλεί τη δική της κοινωνική συνοχή. Οι «Δυτικοποιημένες» πληθυσμιακές ομάδες στη Μικρά Ασία έχουν ήδη προσαρμοσθεί στο Ευρωπαϊκό οικογενειακό πρότυπο των πυρηνικών οικογενειών, ενώ ο μεγάλος όγκος του παραδοσιακού Σουνιτικού πληθυσμού στην Ανατολία αυξάνεται ταχύτατα και μεταναστεύει μαζικά προς τη Κωνσταντινούπολη και τη Σμύρνη. Η επικράτηση του Ερντογκάν τη τελευταία δεκαετία, αποτελεί το ορόσημο για την επιβολή του ορθόδοξου Σουνιτισμού στη Τουρκία σε βάρος τόσο των Κεμαλιστών όσο και των πάμπολλων μειονοτήτων. Σε κάθε περίπτωση η Ελληνοτουρκική διαμάχη αποκτά και επισήμως μία νέα κρίσιμη παράμετρο που εκφράζεται από την ενδοτουρκική διαπάλη. Το συμφέρον της χώρας επιβάλλει τη διαιώνιση της διαμάχης αυτής, γιατί σε κάθε άλλη περίπτωση, η διαλεκτική «Χαιγκελιανή» σύνθεση των δύο Τουρκικών αντιπάλων, θα ενδυναμώσει τα μάλλα το Τουρκικό έθνος και η πιθανολογούμενη μετάλλαξη θα εμφανίσει ένα κατά πολύ ισχυρότερο αντίπαλο για την Ελλάδα από ότι ο σημερινός.
Επιπλέον, στις αρχές του ’70 τα κράτη του Μαγκρέμπ , Μαρόκο, Αλγερία, Τυνησία, Λιβύη και Αίγυπτος είχαν συνολικά πληθυσμιακά μεγέθη της τάξεως των 70 εκ. κατοίκων. Τη ίδια περίοδο οι Μεσογειακές Ευρωπαϊκές χώρες, Ελλάδα, Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία και Πορτογαλία, αριθμούσαν 160 εκ. Τη σημερινή εποχή το Μαγκρέμπ είναι η περιοχή με τουλάχιστον 155 εκ. ανθρώπους και οι Ευρ. Μεσογειακές χώρες διαθέτουν 180 εκ. πολίτες, πολλοί εξ’αυτών μετανάστες πιστοί του Ισλάμ προερχόμενοι από τη Βόρειο Αφρική. Το 2050, η Β. Αφρική θα διαθέτει 250 εκ. υπηκόους και οι Μεσογειακοί Ευρωπαίοι 150 εκ.
Στις Ευρωπαϊκές μητροπόλεις το Ισλαμικό στοιχείο προβάλει ήδη ως το πλέον δυναμικό αναπτυσσόμενο τμήμα της κοινωνίας. Στη Γαλλία τα 75 μεγαλύτερα αστικά κέντρα έχουν ποσοστό Μουσουλμάνων άνω ή ίσο του 10%. Στις Βρυξέλλες το πλέον δημοφιλές όνομα για νεογέννητα εδώ και 10 έτη είναι το Μωχάμεντ, ενώ στην Αγγλία υπολογίζεται ότι από του χρόνου το ίδιο θα συμβεί με το όνομα Αλί. Στη δε Κολωνία την άλλοτε γνωστή ως «Ρώμη του Βορρά», οι Μουσουλμάνοι ξεπερνούν το 15% των πολιτών (120.000 άτομα) και η ανέγερση ενός μεγαλοπρεπέστατου Τεμένους με μιναρέδες ύψους 60 μέτρων, έχει προκαλέσει σοβαρότατες κοινωνικές και πολιτικές εντάσεις στη Γερμανία, αλλά και ευρύτερα. Συνολικά σε Πανευρωπαϊκό επίπεδο το μόνο ζήτημα που πραγματικά έχει δημιουργήσει λαϊκή-κοινωνική αντίδραση σε πρωτογενές επίπεδο, είναι αυτό της Ισλαμικής μετανάστευσης-εξάπλωσης. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε όλες τις προεκλογικές εκστρατείες των τελευταίων ετών και ειδικώς στη Γαλλία, Ολλανδία, Βέλγιο, Βρετανία, Ιταλία κ.α, αποτελεί κεντρικό πολιτικό ζήτημα που τυγχάνει ευρύτατης προβολής από τα ΜΜΕ. Υπάρχει βεβαίως μία εξαίρεση στο κανόνα και είναι η Ελλάδα, η οποία εάν και μέλος της ΕΕ, διακατέχεται από σύνδρομα φοβικά σε συνδυασμό με τη γενικότερη κατάπτωση του κοινωνικού και πολιτικού διαλόγου.
Καθημερινότητα και Ισλάμ στην Ευρώπη
Ο Μohamed Bouyeri δολοφόνησε τον γνωστό Ολανδό σκηνοθέτη Van Gogh πριν από μερικά έτη, γεγονός που αποτέλεσε σταθμό στην εξέλιξη του Ευρώισλάμ. Οι Ευρωπαϊκές Αρχές Αντιτρομοκρατίας είδαν την δολοφονία, σαν μια νέα φάση τρομοκρατικής απειλής. Διείδαν το στυλ πολιτικών δολοφονιών Μέσης Ανατολής ως Ευρωπαϊκού Ισλαμικού Ιερού Πολέμου και ως αποκάλυψη μιας νέας πηγής κινδύνου: Εγχώριους τρομοκράτες στους Μουσουλμάνους β και γ γενιάς στην Ευρώπης.
O τρομοκρατικός πυρήνας στο Αμβούργο, που συνδέθηκε με τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, απαρτίζονταν από επισκέπτες σπουδαστές. Και η τοποθέτηση βομβών στο τρένο της Μαδρίτης έγινε από Μαροκινούς μετανάστες, ενώ η επίθεση στο Λονδίνο από καλοβολεμένους και γεννημένους εκεί Πακιστανούς. Οι πρόσφατες δολοφονικές επιθέσεις του Γάλλου υπηκόου Αλγερινής καταγωγής στη Τουλούζη, είναι ένα ακόμα παράδειγμά ανάμεσα στα δεκάδες άλλα τα τελευταία έτη.
Ο δολοφόνος του Ολλανδού σκηνοθέτη, μετακινήθηκε σε ακραίες Ισλαμικές θέσεις κατά τη διάρκεια εγκλεισμού του σε φυλακή. Στο Άμστερνταμ και συγκεκριμένα στο διαμέρισμά του , όπου γινόταν συναντήσεις κάθε δύο εβδομάδες, «για να ακούσουν κηρύγματα από κάποιον Σύριο δάσκαλο ,ονόματι Abu Khatib ο οποίος δρούσε ως καθοδηγητής του και μέντορας του. Ο δολοφόνος είχε επιστρατευθεί από την Ομάδα Hofstad Group, που είχε διασυνδέσεις με τα δίκτυα σε Ισπανία, Μαρόκο, Ιταλία και Βέλγιο και σχεδίαζε δολοφονίες Ολλανδών πολιτικών, επίθεση στον πυρηνικό αντιδραστήρα της Ολλανδίας και την ανάληψη άλλων δράσεων σε όλη την Ευρώπη.
Οι Μυστικές Υπηρεσίες της Ευρώπης συνέδεσαν το κελί προς την Μαροκινή Ισλαμική Μάχιμη Ομάδα, που συνδέεται με τις βόμβες στη Μαδρίτη και με μια σειρά επιθέσεων στην Καζαμπλάνκα. το 2003. Ο Σύριος Ιμάμης ήταν αναμεμιγμένος με τους Μουτζαχεντίν στο Ιράκ και με έναν επιχειρησιακό αρχηγό της Aλ Κάιντα.
H στρατολόγηση, μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, φαίνεται περισσότερο συστηματική και στρατηγική. Η Αλ Κάιντα επικεντρώνεται στη δεύτερη γενιά και οι στρατολόγοι του Ιερού Πολέμου(jihad), προσεγγίζουν ευάλωτες προσωπικότητες στον υπόκοσμο και σε φυλακές. Την παρούσα περίοδο η στοχεύση απευθύνεται και σε πανεπιστημιακούς χώρους, ακόμη και σε Λύκεια.
Συνολικά στις εξής Ευρωπαϊκές χώρες: έχουν συλληφθεί άτομα για Ισλαμιστική τρομοκρατική δράση μετά το 2001: Γερμανία, Τσεχία, Ισπανία, Πορτογαλία, Γαλλία, Μεγάλη Βρετανία, Βέλγιο, Ολλανδία, Δανία, ΠΓΔΜ, Βοσνία, Ιρλανδία, Σουηδία, Νορβηγία, Σερβία, Βουλγαρία, Ρουμανία και Κύπρο. Σε όλα αυτά τα κράτη τρομοκρατική δράση βρισκόταν σε εξέλιξη ενώ ύποπτοι έχουν συλληφθεί σχεδόν σε όλα τα εδάφη της Ευρώπης.
Στη Μασσαλία το ποσοστό Μουσουλμάνων ξεπερνά το 25%, με την παραλιακή ζώνη να κατοικείται τουλάχιστον κατά το ήμισυ από Βορειοαφρικανούς μετανάστες, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με το μεγαλύτερο λιμένα του κόσμου, το Ρότερντάμ. Στο Μάλμο της Σουηδία όσο και εάν φαίνετε υπερβολικό το 40% είναι ήδη Μουσουλμάνοι οι οποίοι εξακολουθούν να εδρεύουν σε κλειστές γειτονιές-γκέτο όπου η προσπέλαση είναι πρακτικώς αδύνατη για τους υπόλοιπους Σουηδούς. Ακόμα και η Μόσχα διαθέτει 1,5 Εκ. Μουσουλμάνους, περίπου 15% του πληθυσμού της που προέρχονται κυρίως από τη Κεντρική Ασία και το Καύκασο.
Τα τελευταία 30 έτη ο Μουσουλμανικός πληθυσμός έχει αυξηθεί 300% στην Ευρώπη (Εξαιρούμενης της Ρωσίας) και πολλοί ειδικοί αναμένουν μία επιπλέον 100% αύξηση στα επόμενα 15 χρόνια το αργότερο. Σύμφωνα με όλες τις προβλέψεις των στατιστικών αναλυτών περί το 2050 έως και ένας στους τέσσερις κατοίκους στην Ευρώπη θα είναι Μουσουλμάνος και πόλεις όπως το Παρίσι και το Λονδίνο θα είναι κατά το ήμισυ Ισλαμικές μητροπόλεις.
Σε κράτη όπως η Σουηδία και η Μεγάλη Βρετανία, Ισλαμικές ενώσεις διεξάγουν πολύχρονες καμπάνιες για να τους επιτραπεί η καθιέρωση του “Νόμου της Σάρια” για τις κοινότητες τους. Το περίεργο είναι ότι βρίσκουν κατανόηση αλλά και υποστήριξη από γηγενείς πολιτικές δυνάμεις κυρίως λόγω της εκλογικής δύναμης που πλέον διαθέτουν…
Ήδη λειτουργούν “Ισλαμικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα” που ακολουθούν τις επιταγές του Μωάμεθ σε ότι αφορά τις οικονομικές συναλλαγές στη Βρετανία, Αλβανία, Βοσνία, Δανία, Γαλλία, Γερμανία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία , ΕΛβετία και Ιρλανδία. Το τραπεζικό αυτό σύστημα είναι το ταχύτερα αναπτυσσόμενο στο κόσμο και στην ουσία δημιουργεί όλες τις προϋποθέσεις για την οικονομική χειραφέτηση και αυτονόμηση των Μουσουλμάνων που διαβιούν στις καθιερωμένες τεχνοκρατικές δομές του σημερινού “Ευρωπαϊκού τρόπου ζωής”.
Ο αριθμός των βιασμών στη Σουηδία και Δανία τα τελευταία 5 χρόνια έχει τριπλασιαστεί με το 70% να διαπράττεται από Μουσουλμάνους μετανάστες (90% συνολικά οι μετανάστες) και στη Κοπεγχάγη πλησιάζει απόλυτα ποσοστά. Μάλιστα μία αναπτυσσόμενη βιοτεχνική εφαρμογή στις χώρες αυτές είναι η δημιουργία “Αντίστροφων ζωνών αγνότητας” οι οποίες φοριούνται από νεαρές κοπέλες όταν βγαίνουν για νυκτερινή διασκέδαση κυρίως. Οι πρωταθλητές των βιασμών σύμφωνα με τα τοπικά μέσα ενημέρωσης είναι οι Τούρκοι, Αλγερινοί και Μαροκινοί, ενώ το Κέντρο Πρόληψης Εγκλήματος της Στοκχόλμης υπολογίζει ότι υπάρχουν τουλάχιστον 4 φορές μεγαλύτερες πιθανότητες οι εκάστοτε βιαστές να προέρχονται από Ισλαμικές χώρες, εξετάζοντας τις αστυνομικές στατιστικές των τελευταίων ετών.
Ο εξ Αμερικής «Πόλεμος ενάντια στη τρομοκρατία», σε συνδυασμό με τις πολύνεκρες επιθέσεις, όπως στην Ισπανία και τη Μεγάλη Βρετανία, έχουν εντείνει την Παν-Ευρωπαϊκή ανησυχία για τους Ισλαμιστές γείτονες τους, ενώ οι τελευταίοι βιώνουν την κοινωνική απόρριψη, μειονεξία και επιφυλακτικότητα με αποτέλεσμα να προσβλέπουν σε «Ισλαμική υπεροχή» για να επιβιώσουν. Επιπλέον η βίο-ηθική θεώρηση του Ισλάμ όπως διαμορφώθηκε και από τους μετανάστες στην Ευρώπη απορρίπτει την αφομοίωση με το κατεστημένο Δυτικό πρότυπο και παραλλήλως ασκεί πολιτική προσηλυτισμού και αφομοίωσης των ιθαγενών κατοίκων. Λόγου χάρη ετησίως στη Γερμανία 10,000 Γερμανοί προσηλυτίζονται στον Ισλαμισμό, ενώ στην Ολλανδία, την Αγγλία, ΗΠΑ, Αυστραλία και Γαλλία προσήλυτοι έχουν συλληφθεί για τρομοκρατική δράση εμφορούμενη μάλιστα από το γνήσιο πνεύμα φανατισμού που διακατέχει όλους τους νεοφώτιστους πασών των θρησκειών. Είναι πλέον του βέβαιου ότι η Ισλαμική παρουσία θα συνεχίσει να αυξάνεται κατά τα επόμενα έτη λόγω μετανάστευσης και υψηλής φυσικής αύξησης των Ισλαμικών κοινοτήτων στην Ευρώπη. Παρόλο που η αστικοποίηση θεωρείτε ότι επιδρά ανασταλτικά στην αύξηση των γεννήσεων, οι Ευρωπαίοι-Μουσουλμάνοι έχουν διπλάσιο ποσοστό από ότι οι υπόλοιποι πληθυσμοί.
Εκτιμήσεις
Σε ιστορικό επίπεδο οι μετακινήσεις λαών είναι ένα ενδημικό φαινόμενο, στην Ευρασία τουλάχιστον. Οι περίφημες επιδρομές των Βαρβάρων που εξάρθρωσαν τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, οι επιδρομές των Βίκινγκς που εποίκισαν πλείστα Ευρωπαϊκά εδάφη, οι Μογγολικές επιθέσεις που έχουν αφήσει τα ίχνη τους στους λαούς της Α. Ευρώπης και πολλές άλλες μικρότερες μετακινήσεις πληθυσμών. Παρά ταύτα οι λαοί αυτοί απορρόφησαν το στέρεο υπόστρωμα του Ελληνικού και Λατινικού Πολιτισμού και αφομοίωσαν ορισμένες από τις αρχές τους δημιουργώντας στη συνέχεια τη Δυτική Κουλτούρα η οποία αποτελεί μία συνέχεια –Διαστροφή κατά πολλούς- του προϋπάρχοντος Ελληνικού (στικού) κόσμου και των επιγόνων τους Λατίνων. Στη περίπτωση του Ισλάμ κάτι παρόμοιο δεν συμβαίνει λόγω των ήδη ισχυρών πολιτιστικών δομών και πολιτισμικών ικανοτήτων των Ισλαμικών κοινωνιών που έλκουν τη καταγωγή τους από τους σπουδαίους πολιτισμούς των Σουμερίων, Βαβυλωνίων, Ασσυρίων, Χαλδαίων, Αιγυπτίων και άλλων, Συνεπώς αποτελούν σε πλανητικό επίπεδο κύριο ανταγωνιστή της Δύσης σε τρόπο ζωής και θεώρησης της, μαζί ασφαλώς με τον Κινεζικό πολιτισμό ο οποίος διακρίνεται για την εσωστρέφεια του, τουλάχιστον ιστορικά και φαινομενικά.
Οι εμφύλιες διαμάχες στην Πρώην Γιουγκοσλαβία, κατέδειξαν για πρώτη φορά από το 1912-13 στον Ευρωπαϊκό χώρο, τη στρατιωτική διάσταση του Ισλάμ και την παγκόσμια κινητοποίηση που αυτή έχει όταν διακρίνει ότι τα συμφέροντα επιμέρους ομάδος πιστών οπουδήποτε και εάν βρίσκονται, κινδυνεύουν από αλλόθρησκους. Επιπροσθέτως η ανάπτυξη κρατιδίων και κρατικών μορφωμάτων στο Βαλκανικό χώρο τα τελευταία έτη έχει υποβοηθήσει σημαντικά τη λαθρομετανάστευση προς την Ευρώπη. Σε περιοχές όπως το Τέτοβο, Πρίστινα, και Σεράγεβο, οργανωμένα κυκλώματα με παγκόσμια εγκληματική δράση αναλαμβάνουν τη διαρκή μεταφορά Μουσουλμάνων Ασιατών προς τη Δύση και έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν εντυπωσιακά δίκτυα πληροφοριών, επιμελητείας και μεταφορών για τους ανωτέρω σκοπούς . Τέλος πρέπει να τονιστεί ότι οι προαναφερθείσες περιοχές βρίσκονται ως επί των πλείστων υπό Δυτική-πολυεθνική διοίκηση είτε εμμέσως είτε αμέσως , γεγονός που δημιουργεί συνομωσιολογικούς συνειρμούς όπως και απογοήτευση σε πολλές κοινωνικές ομάδες και σχηματισμούς της ίδιας της Δύσης, γεγονός που ήδη δημιουργεί και πολιτικά αποτελέσματα και μετασχηματισμούς του εκλογικού σώματος.
Η λογική της «Πολιτικής Ορθότητας» και η επίταση νεφελωδών πολιτικών και κοινωνικών τακτικών εκ μέρους των Ευρωπαϊκών κοινωνιών, αφαιρεί την ικανότητα μακροπρόθεσμου σχεδιασμού και ψύχραιμης ανάλυσης ώστε να αντιμετωπιστεί η διαφαινόμενη –Και ίσως οριστική- πτώση του Ελληνικού Πνεύματος και πολιτισμού, του Ρωμαϊκού και του Δυτικού μορφώματος. Ως αποτέλεσμα της «Αναπηρίας της σκέψης» στη σύγχρονη Ευρωπαϊκή πραγματικότητα οι πολίτες της Ηπείρου θα εξακολουθούν να διαπιστώνουν με άγχος και δέος συνάμα, τα γεγονότα και δεν θα κατανοήσουν βιωματικά ότι χωρίς γέννηση υπάρχει μόνο θάνατος εξ’ορισμού και αμετακλήτως.
Παράρτημα: Στατιστικά στοιχεία
A) Προβλέψεις αύξησης πληθυσμού
2000
1. Ινδονησία: 224,784,210
2. Πακιστάν: 141,553,775
3. Αίγυπτος: 68.359,979
4. Τουρκία: 65,666,679
5. Ιράν: 65,619,636
2050
1. Ινδονησία: 337,807,011
2. Πακιστάν: 267,813,495
3. Αίγυπτος: 113,002,084
4. Τουρκία: 86,473,786
5. Ιράν: 100,198,725
Πληθυσμιακοί συσχετισμοί μεταξύ Βορείου Αφρικής και Νότιας Ευρώπης
2000-Βόρειος Αφρική-
Αίγυπτος: 68,360,000
Αλγερία: 31,200,000
Μαρόκο: 30,120,000
Τυνησία: 9,600,000
Λιβύη: 5,120,000
2000-Νότια Ευρώπη-
Γαλλία: 59,330,000
Ιταλία: 57,650,000
Ισπανία: 40,000,000
Ελλάδα: 11,000,000
Πορτογαλία: 10,100,000
2050-Βόρεια Αφρική-
Egypt: 113,000,000
Algeria: 52,750,000
Morocco: 50,900,000
Tunisia: 12,600,000
Libya: 10,800,000
2050-Νότια Ευρώπη-
Γαλλία: 59,000,000
Ιταλία: 45,000,000
Ισπανία: 32,600,000
Ελλάδα: 9,300,000
Πορτογαλία: 9,000,000
Πηγές:
(1) Άρθρο του περιοδικού ” Organizer”, από τον R.K Ohri (Ινδία), 05/02/2006
http://www.organiser.org/dynamic/modules.php?name=Content&pa=showpage&pid=116&page=33
(2) Μελέτη της ιστορικής έκδοσης ” History of the movements of people”.
http://www.historyworld.net/wrldhis/PlainTextHistories.asp?groupid=944&HistoryID=ab18
(3) Εγκυκλοπαιδική πηγή για τους γενίτσαρους-παιδομάζωμα-Αγγλική έκδοση
http://en.wikipedia.org/wiki/Janissary
(4) Βιογραφία Fernard Braudel: http://en.wikipedia.org/wiki/Fernand_Braudel
Επίσης βλέπε: www.binghamton.edu/fbc/iwislam.htm
(5) Παγκόσμια στατιστικά στοιχεία Μουσουλμανικού πληθυσμού: http://islamicweb.com/begin/population.htm
(6) Στατιστικά πληθυσμιακά στοιχεία για διάφορες χώρες του κόσμου
http://www.freeworldacademy.com/globalleader/population.htm
(7) Αναφορά του Παγκοσμίου Οργανισμού Μετανάστευσης:www.belgium.iom.int/STOPConference/Conference%20Papers/20%20Bruggeman%20Brussels%20IOM.19.09.02.pdf
(8) Επίσημες προβλέψεις της διεθνούς πληθυσμιακής βάσης δεδομένων του Αμερικανικού Γραφείου Απογραφής:-www.census.gov/ipc/www
Άλλες πηγές
observer.guardian.co.uk/islam/0,,562652,00.html
news.bbc.co.uk/2/hi/in_depth/6369251.stm
yaleglobal.yale.edu/display.article?id=4016
www.realclearpolitics.com/articles/2006/08/islam_versus_west.html
www.boston.com/news/globe/editorial_opinion/oped/articles/2006/02/09/at_the_crossroad_of_islam_the_west/ -
news.bbc.co.uk/2/hi/in_depth/europe/2005/muslims_in_europe/default.stm
www.euro-islam.info/
users.fmg.uva.nl/jrath/downloads/@RSF%20European%20Research%20on%20Islam%20and%20Muslims.pdf
www.fas.org/sgp/crs/row/RL33166.pdf
www.economist.com/opinion/displaystory.cfm?story_id=7081343
www.time.com/time/magazine/article/0,9171,901021216-397459,00.html
www.csmonitor.com/2005/0224/p10s01-woeu.html
www.boston.com/news/globe/editorial_opinion/oped/articles/2006/05/30/europes_muslim_dilemma/
www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2006/10/24/AR2006102401148.html
http://news.bbc.co.uk/2/hi/in_depth/europe/2005/muslims_in_europe/default.stm
http://www.thebanker.com/news/fullstory.php/aid/1911/Europe%92s_first_Islamic_bank_opens_its_doors.html
Phillips, Melanie, “Londonistan”, San Francisco, Encounter Books, 2006 ISBN 1-59403-144-4