Η κομβική θέση της Βαλκανικής Χερσονήσου, πλησίον της Δυτικής-Κεντρικής Ευρώπης, των χωρών της Κ.Α.Κ και της Μέσης Ανατολής, έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον όλων των δυνάμεων που ανταγωνίζονται για τον περιφερειακή και την παγκόσμια εξουσία. Υπό αυτή την έννοια η εμπλοκή της Τεχεράνης στα τεκταινόμενα δεν αποτελεί έκπληξη και πρέπει να σημειωθεί ότι οι ευμετάβλητες ισορροπίες μετά την Αμερικανική υποστήριξη στην διακήρυξη ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου, ενδεχομένως να προκαλέσουν εκ νέου το ενδιαφέρον του Ιράν για την περιοχή.
Η Βοσνία-Ερζεγοβίνη αποτελεί το κατεξοχήν κέντρο της Ιρανικής επιρροής, καθόσον εκεί επένδυσε ανθρώπινο δυναμικό και κεφάλαιο προκειμένου να μεταβάλει την περιοχή σε διοικητικό-λογιστικό κέντρο υποστήριξης των επιχειρήσεων της στην Ν.Α Ευρώπη. Επίσης το Σεράγεβο έχει αποκτήσει ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του ’90, το προσωνύμιο «Σταυροδρόμι των πρακτόρων», λόγω της ύπαρξης πολλαπλών ανταγωνιζόμενων δυνάμεων και του εύθραυστου πολιτικού σκηνικού.
Βοσνία και εξτρεμιστικοί κύκλοι
Το 2006, εννέα αξιωματούχοι των υπηρεσιών πληροφοριών της Βοσνίας κατηγορήθηκαν ως αυτουργοί στην παραχώρηση υπηκοοτήτων πολεμιστών Μουτζαχεντίν και παράλληλα 1.500 τέτοιες υπηκοότητες ερευνήθηκαν εκ των οποίων ακυρώθηκαν οι 367 τον Απρίλιο του 2007. Ακόμα σύμφωνα με έγκυρες Γερμανικές διπλωματικές πηγές, τον Μάρτιο του 2008 κατέχουν την Βοσνιακή υπηκοότητα 450 περίπου άτομα τα οποία παραλλήλως έχουν και διαβατήρια με ψευδή στοιχεία. Τα διαβατήρια αυτά εκδόθηκαν νόμιμα, γεγονός που σημαίνει ότι υπάρχει υπαρκτός κίνδυνος για την πρόκληση εγκληματικών-τρομοκρατικών ενεργειών σε άλλα κράτη, από τους φέροντες τα διαβατήρια αυτά.
Το Σεπτέμβριο του 2001, συνελήφθησαν 6 Αλγερινοί που κατοικούσαν μόνιμα στη Βοσνία και ετοίμαζαν βομβιστική επίθεση στην Αμερικανική Πρεσβεία. Ένας από αυτούς ο Bensayah Belkace αποκαλύφθηκε ότι είχε τηλεφωνική συνομιλία με τον βοηθό του Μπίν Λάντεν, τον Abu Zubaydah.
Τον Μάιο του 2005 η οργάνωση Aktivna Islamska Omladina (AIO), οργάνωσε παραστρατιωτική εκπαίδευση διάρκειας 2 εβδομάδων στη περιοχή Grmusa, κοντά στην πόλη του Bihac. Ουδείς συνελήφθη και εκτιμάται ότι η οργάνωση αυτή, έχει την υψηλή στήριξη των εξτρεμιστών Σουνιτών αλλά και Σιιτών που κατοικοεδρεύουν στη Βοσνία , αλλά και των κρατών της Σαουδικής Αραβίας, του Ιράν και των κρατών του Κόλπου. Ουσιαστικά πρόκειται για οργάνωση ομπρέλα, η οποία όπως παρουσιάζεται και στο οργανόγραμμα, διαθέτει αξιόλογη διεθνή διαδικτύωση.
Η ΑΙO διαθέτει τουλάχιστον 2000 μέλη στη Βοσνία και δέχεται μεγάλη οικονομική βοήθεια κάθε έτος από τις Σουνιτικές οργανώσεις Saudi High Commission for Relief και al-Haramain Islamic Foundation
Άλλη μία εξαιρετικά επικίνδυνη οργάνωση που διαπλέκεται τόσο με Σουνίτες όσο και με Σιίτες, είναι η Ensarije serijata – SOS Bosna. Διατηρούσε επαφές με τους Γάλλο-Αλγερινούς τρομοκράτες της GIA, Lionel Dumont and Andre Rowe. Οι συγκεκριμένοι δημιούργησαν την ομάδα «Roubaix Gang», η οποία έστελνε οπλισμό και στην Βοσνία, αλλά και στην Μαλαισία και Αφγανιστάν και συνεργάστηκε με τις Ιρανικές υπηρεσίες πληροφοριών κατά καιρούς.
Τον Μάιο του 2006 συνελήφθησαν πέντε Βόσνιοι Μουσουλμάνοι οι οποίοι σχεδίαζαν επιθέσεις εναντίων Ευρωπαϊκών στόχων και διατηρούσαν επαφές με εξτρεμιστές στη Δανία και την Βρετανία. Τον Ιούνιο του 2007 ο Βόσνιος μετανάστης στη Γερμανία Nihad Cesic, συνελήφθη στο Πακιστάν όπου εκπαιδευόταν στη χρήση εκρηκτικών και είχε περάσει και από το Ιράν καθοδόν του προς τα εκεί. Τέλος 5 ακραίοι Γουαχαμπιστές συνελήφθησαν στο Σεράγεβο στα μέσα Μαρτίου 2008 οι οποίοι κατείχαν μεγάλες ποσότητες εκρηκτικών και όπλων.
Η Ιρανική υποδομή στο τομέα των πληροφοριών
Ministry for Intelligence and Security – MOIS
(Vezart-E-Etalaat Va Amniyat-E Kesvar – VEVAK)
Το MOIS συγκροτήθηκε τον Αύγουστο του 1983 και ο εκάστοτε Υπουργός λογοδοτεί απευθείας στον Πρόεδρο της χώρας. Οι κύριες δράσεις περιλαμβάνουν: Συλλογή πληροφοριών στο εξωτερικό, αντικατασκοπία (Εκτός της στρατιωτικής), λογιστική υποστήριξη για κεκαλυμμένες επιχειρήσεις, ειδική δράση για αντιφρονούντες.
Διαθέτει τα ακόλουθα τμήματα: Αμερικής, Δυτικής Ευρώπης, Κ.Α.Κ, Ανατολικής Ευρώπης. Ο επικεφαλής του τμήματος Ρωσίας εικάζεται πως ονομάζεται Dzevad Mahtabi και έχει ως υφιστάμενο του τον επικεφαλής των Βαλκανίων Hasan Pour Dzavad.
Ο Sayed Zahid, γνωστός και ως «Amar», είναι σημαντικό στέλεχος του ανωτέρω υπουργείου ο οποίος έδρασε κατά επανάληψη στα Βαλκάνια. Τη σημερινή περίοδο είναι διευθυντής του τομέα «11000», που απασχολεί 40 στελέχη. Δημιουργήθηκε αμέσως μετά την 11/9/2001 και έχει «γραφεία» στο Ζάγκρεμπ (Ένα άτομο υπεύθυνο για όλη την Δ. Ευρώπη), Κόσοβο (2 άτομα), Αλβανία (ένα άτομο), Σερβία (ένα άτομο) και περίπου 10 άτομα στα «Κεντρικά γραφεία» του Σεράγεβου.
Οι Ιρανικές υπηρεσίες πληροφοριών έχουν αποκτήσεις σκληρή φήμη παγκοσμίως λόγω των βίαιων μέτρων και αντιμέτρων που εφαρμόζουν εναντίων αντιπάλων τους. Σύμφωνα με αυτή τη λογική, εάν ένας Ιρανός πράκτορας δολοφονηθεί, ως αντίποινα δύο από τους καλύτερους αντιπάλους θα εκτελεστούν. Σε πολλές περιπτώσεις οι Ιρανοί δηλώνουν το τόπο και το χρόνο που θα το διαπράξουν, γεγονός που επιδρά αρνητικά ψυχολογικά σε κάθε αντίπαλη υπηρεσία. Περαιτέρω λόγω του έντονου θρησκευτικού στοιχείου, εκτιμάται ότι οι Ιρανοί πράκτορες πεδίου υπερτερούν σε θέματα ηθικού και επιπλέον διαθέτουν και αφθονία μέσων.
Η Τεχεράνη υπολογίζεται ότι διαθέτει άνω του 1 δις. Δολάρια το έτος για τις υπηρεσίες πληροφοριών της χωρίς να συνυπολογίζεται σε αυτό το ποσό, τα κεφάλαια που δίνονται στη Χεζμπολλάχ, σε άλλες τρίτες χώρες και οργανώσεις. Ο μέσος δημόσιος υπάλληλος στο Ιράν έχει μισθό 200 Ευρώ το μήνα, ενώ οι Ιρανοί επιτελείς πληροφοριών κερδίζουν τουλάχιστον το 5πλάσιο και επιπλέον έχουν ειδικά προνόμια, όπως δωρεάν ακριβά αυτοκίνητα, χρήση κρατικών εξοχικών κατοικιών, φοροαπαλλαγές και άλλα.
Iranian Islamic Revolutionary Guard Corps Qods – Sepah Pasdaran Enqelab – E Islami – IRGC « Επαναστατική Φρουρά»
Η Επαναστατική Φρουρά, αποτελεί την ελίτ των Ενόπλων Δυνάμεων με σκοπό μεταξύ των άλλων την εξαγωγή της Ισλαμικής επανάστασης. Οι κύριες περιοχές δράσης εκτός συνόρων αξιωματούχων της Φρουράς είναι: Ιράκ, Αφγανιστάν, Πακιστάν, Λίβανος, Κεντρική Ασία, Τουρκία, Βαλκάνια και Βόρεια Αφρική. Διατηρούν επαφή και με εξτρεμιστικές Σουνιτικές οργανώσεις.
Η αιχμή του δόρατος της Φρουράς, είναι η λεγόμενη «Δύναμη Qods». Οι ενέργειες αυτής της ομάδας, είναι η εκτέλεση μαύρων επιχειρήσεων, αλλά και ψυχολογικού πολέμου στο εξωτερικό. Η ιερή πόλη του Κόμ για τους Σιίτες , είναι η έδρα της ομάδας που εκτιμάται ότι αριθμεί από 3000 έως και 5000 μέλη. Θεωρείτε ότι τα καλύτερα στελέχη της Φρουράς γίνονται δεκτά, αφότου περάσουν από ειδικά σχολεία εκπαίδευσης σε τομείς όπως δολιοφθορές, διαχείριση κεκαλυμμένων ομάδων, κρυπτογράφηση και άριστη γνώση των κοινωνικών-πολιτικών συνθηκών των χωρών στις οποίες πρόκειται να δράσουν.
Οι Ιρανικές υπηρεσίες στη Βοσνία
Από την δύναμη Qods, ορισμένοι αξιωματούχοι της εισήλθαν στη Βοσνία κατά διαστήματα σύμφωνα με τοπικά δημοσιεύματα και μαρτυρίες πρώην στελεχών πληροφοριών γειτονικών κρατών. Πιο συγκεκριμένα ο Mehdi Talati (Ανώτερος αξιωματικός), Hadi Sadat (Υπάλληλος στον οργανισμό Obnova), Jafer Naghi Pour ( Διευθυντής του ερευνητικού κέντρου IBN SINA και ο Ali Berzegera (Ανώτερο στέλεχος στον οργανισμό Obnova). Οι κύριες περιοχές δράσεις τους ήταν το Σεράγεβο, το Μόσταρ και το Μπίχατς όπου και οργάνωναν αυτόνομους τοπικούς πυρήνες υποστήριξης.
Η παρουσία πολυεθνικών δυνάμεων στο Σεράγεβο, πλειάδας οργανισμών που ελέγχονται από Δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών και η γειτνίαση με τους οδικούς άξονες που οδηγούν είτε στη Κεντρική Ευρώπη, είτε στα Νότια Βαλκάνια, αποτελούν κυριολεκτικά μαγνήτες για την παρουσία των Ιρανών. Σε περίπτωση κρίσης με τη Τεχεράνη λόγω του πυρηνικού της προγράμματος, ενδέχεται οι «Ανενεργές κυψέλες» να ενεργοποιηθούν για την πρόκληση δολιοφθορών, εάν και το πιθανότερο είναι ότι θα χρησιμοποιηθούν για την συλλογή πληροφοριών και την κινητοποίηση του πληθυσμού υπό τη μορφή διαδηλώσεων. Εάν και δεν υπάρχουν απτά στοιχεία, δεν αποκλείεται στρατολόγηση μελών των αποστολών του ΟΗΕ αλλά και ΜΚΟ Δυτικής προέλευσης, να έχει λάβει χώρα. Σε ότι αφορά την Ελλάδα είναι μάλλον χρήσιμο να υπάρχει πρόβλεψη για τον έλεγχο των Ελλήνων που διέμεναν επί μακρόν ως ιδιώτες στην παραπάνω περιοχή, καθότι όπως προαναφέρθηκε είναι ένα από τα κύρια σημεία στρατολόγησης πρακτόρων στην Ευρώπη συν τοις άλλοις παρουσίας εξτρεμιστικών και εγκληματικών ομάδων με μεγάλη ισχύ.
Ένας από τους πλέον προσφιλής τρόπους στρατολόγησης των Ιρανών, ήταν η επικέντρωση σε Μουσουλμανικά στελέχη της Βοσνιακής υπηρεσίας πληροφοριών (AID), τους οποίου καλούσαν σε πολιτισμικά και θρησκευτικά σεμινάρια. Στη συνέχεια εκμεταλλευόμενη τις οικονομικές τους δυσκολίες, τους έδιναν μηνιαίο μισθό με αντάλλαγμα ποικίλες πληροφορίες κυρίως πολιτικής φύσεως. Όσοι έδειχναν πρόθυμοι για περαιτέρω συνεργασία με τους Ιρανούς στάλθηκαν για εκπαίδευση στο Ιράν και συγκρότησαν μία σειρά από «Ασφαλή σπίτια», τοποθεσίες συναντήσεων μεταξύ τους όπου ελάμβαναν οδηγίες από τον Ιρανό αξιωματούχο Mehdi Nurijan. Ο ίδιος είχε το κάλυμμα της δημοσιογραφικής ιδιότητας και τουλάχιστον 30 συναντήσεις έλαβαν χώρα στο προάστιο του Σαράγιεβο Velesic, την περίοδο 1996-1999.
Μία σημαντική στιγμή που οδήγησε στην αποκάλυψη της δράσεως των Ιρανών, ήταν η επιδρομή στο στρατόπεδο εκπαίδευσης παραστρατιωτικών της Pogorelica από τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ, στις 15 Φεβρουαρίου του 1996. Βρέθηκαν μεγάλες ποσότητες όπλων και εκρηκτικών όπως 10 τυφέκια ελεύθερων σκοπευτών με σιγαστήρες, 30 αυτόματα όπλα, φορείς και ρουκέτες RPG, 2000 μέτρα καλωδίων, πλάκες δυναμίτη, 50 ηλεκτρονικοί πυροκροτητές, βόμβες μικρής ισχύος, οδηγίες κατασκευής εκρηκτικών, όργανα γυμναστικής, οδηγίες για κεκαλυμμένη δράση και διαφυγή, χειροβομβίδες και κινητά τηλέφωνα.
Ακόμα βρέθηκαν λεπτομερή σχέδια που έδιναν οδηγίες για απαγωγές διεθνών αξιωματούχων, και 6 μακέτες κτιρίων όπως της Αμερικάνικης Πρεσβείας με οδηγίες για την προσβολή τους. Είναι αξιοσημείωτο ότι οι γλώσσες των οδηγιών αυτών ήταν τα Σερβοκροάτικα, τα Φαρσί αλλά και τα Αραβικά, υποδηλώνοντας ίσως κάτι παραπάνω από τη Ιρανική προέλευση.
Ο Αμερικανός Συνταγματάρχης David Hunt που πήρε μέρος στην επιχείρηση δήλωσε ότι « Το 80% του υλικού που βρέθηκε προέρχεται από το Ιράν και αναμφισβήτητα είχε ως σκοπό την πρόκληση τρομοκρατικής ενέργειας στη Βοσνία».
Άλλο ένα παρόμοιο στρατόπεδα οργανώθηκε στη περιοχή της Fojnica, το οποίο εκπαίδευσε σε 72 ημέρες περί τα 80 άτομα. Σε αυτή την περίπτωση ουδείς συνελήφθη και ούτε υπάρχουν περαιτέρω στοιχεία για την δράση των εκπαιδευόμενων.
Nedzad Ugljen, ένας εκ των οργανωτών της Pogorelica, δολοφονήθηκε από αγνώστους στο τέλος του 1996, κατά πάσα πιθανότητα από τους Ιρανούς γιατί είχε αποκαλύψει στους Αμερικανούς το σκοπό ύπαρξης του στρατοπέδου. Την ίδια χρονιά και το 1997 και ‘98 δεκάδες δολοφονίες, απόπειρες, εμπρησμοί και βομβιστικές επιθέσεις στοχοποίησαν Βόσνιους Μουσουλμάνους οι οποίοι είχαν άμεση ή έμμεση σχέση με το στρατόπεδο.
Τα τελευταία χρόνια η δράση των Ιρανών για ευνόητους λόγους έχει μειώσει αισθητά την παρουσία της, εάν και εξακολουθούν να υπάρχουν ισχυρά προπύργια της παρουσία της σε όλο το φάσμα της τοπικής κοινωνίας. Η νέα κατάσταση στα Βαλκάνια κατά τους αμέσως επόμενους μήνες (Βλ. Κόσοβο-ΠΓΔΜ), ενδέχεται να δείξει και τους σκοπούς της Τεχεράνης για την περιοχή.
Κύριοι οργανισμοί
Ινστιτούτο IBN SINA
Ιδρύθηκε στις 12/08/1996 στο Σεράγεβο με κύριο σκοπό την παραγωγή αναλύσεων για την πολιτική και την οικονομία της Βοσνίας. Τα γραφεία της βρίσκονται στην οδό Potok 24 στο Δήμο Stari Grad. Η χρηματοδότηση του προέρχεται 100% από το Ιράν και ο διευθυντής του είναι ο Δρ. Jafar Nahgi Pour, γνωστός και ως «Dzafer». Στον οργανισμό αυτό συναγελάζονται σημαντικές προσωπικότητες της πολιτιστικής ζωής των Βόσνιων Μουσουλμάνων, καθηγητές του Πανεπιστημίου του Σεράγεβου, δημοσιογράφοι αλλά και θρησκευτικοί ηγέτες. Το ινστιτούτο εκδίδει το περιοδικό «Znakovi vremena». Ένα μέλος του IBN SINA, ο Nedzad Latic, είναι ο ιδιοκτήτης της εκδοτικής εταιρείας Bosancica print που ασχολείται κυρίως με την έκδοση Ιρανικών βιβλίων.
Cultural Center of Islamic Republic of Iran in Sarajevo (Iranian Cultural Center)
Εδρεύει στο Σεράγεβο στην οδό Ferhadija 2. Ο κύριος σκοπός του Κέντρου είναι η διάδοση του Ιρανικού πολιτισμού, διοργανώνει της ετήσιες «Ημέρες Ιρανικού πολιτισμού» και εκδίδει βιβλία θρησκευτικού περιεχομένου. Αποτελεί επίσης και σημείο συνάντησης ανώτερων στελεχών των Ιρανικών υπηρεσιών.
Iranian News Agency “IRNA”
Το ειδησεογραφικό πρακτορείο το οποίο έδρεύε στο Σεράγεβο και διατηρούσε ανταποκριτή στη Ζένιτσα, είναι το κύριο μέσο πληροφόρησης και αντί-πληροφόρησης των Ιρανών στη Βοσνία και συνδέεται στενά στη συλλογή πληροφοριών με το σταθμό RTV. Τώρα εδρεύει στο Βελιγράδι και έχει σημαντικά μειώσει τις «Έξω-δημοσιογραφικές δραστηριότητες τους». Η αλλαγή έδρας έγινε λόγω της Νατοϊκής παρέμβασης που συνέπεσε με τη βελτίωση των Ιρανό-Σερβικών σχέσεων το 2004.
Iranian-Bosnian Friendship Association
Το Δ.Σ του οργανισμού αυτού αποτελείτε από τους Hasan Pour Dzavad, Hasan Hamid Pour Arabi, Hamid Aslani και Tabu Tabai. Σύμφωνα με ασφαλείς πηγές συνδέονται εμμέσως με αξιωματούχος πληροφοριών του Ιράν, εάν και δεν υπάρχουν νεώτερα στοιχεία από 2004 και εντεύθεν.
Persian-Bosnian College
Εδρεύει στη κωμόπολη του Ljesevo που ανήκει στο Δήμο του Ilijas. Το Κολέγιο έχει αγοράσει αξιόλογη αγροτική γη πλησίον των εγκαταστάσεων του, ενώ Βόσνιο-Σέρβοι αναλυτές ισχυρίζονται ότι αποτελεί έδρα διεξαγωγής κατασκοπευτικών επιχειρήσεων. Ο Διευθυντής του Κολεγίου ονομάζεται Mohamed Zareana Jafera, γνωστός ως «Σείχης Dzafer». Διατηρεί στενές σχέσεις και με τη Σουνίτική κοινότητα και οι μαθητές του Κολεγίου στέλνονται για μεταπτυχιακές θρησκευτικές σπουδές στο Ιράν.
Iranian Reconstruction and Development Center – IRCA
Εδρεύει στο Σεράγεβο, οδός Alifakovac 2. Λίγα είναι γνωστά και φημολογείται ως κέντρο που χρησιμοποιείτε για συναντήσεις συνεργατών των Ιρανικών υπηρεσιών και διαθέτει κεφάλαια σε φίλια προσκείμενου Βόσνιους Μουσουλμάνους.
Τμήμα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου του Σεράγεβου
Πάρα πολλοί από τους σπουδαστές του συγκεκριμένου τμήματος , προσεγγίζονται από Ιρανούς για σπουδές στη Τεχεράνη. Υπολογίζεται ότι τουλάχιστον 300 ακολούθησαν μεταπτυχιακά και διδακτορικά τη τελευταία δεκαετία. Είναι αξιοσημείωτο να αναφερθεί ότι οι μαθητές επιλέγονται με θρησκευτικά κριτήρια και όχι μόνο ακαδημαϊκά και οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι Σουνίτες. Με αυτό το τρόπο το Ιράν αποκτά μία επιρροή στο Σουνιτικό κόσμο.
ΜΚΟ Nur
Εδρεύει στη Τούζλα και Διευθυντής είναι ο Jakubovic Mehdin, βετεράνος του πολέμου και πρωταθλητής καράτε
ΜΚΟ Kevser
Χρηματοδοτήθηκε με 150000 Βοσνιακά Μάρκα από το Ιράν. Όπως και η Nur, χρησιμοποιούνται για την προβολή των Ιρανικών ιδεών σε ευρύτερα λαϊκά στρώματα. Οργανώνουν εβδομαδιαία «Debates», για ποικίλα κοινωνικά και πολιτικά θέματα . Οι συναντήσεις στις οποίες προσέρχονται δεκάδες άτομα, μαγνητοσκοπούνται και το υλικό αποστέλλονται σε τακτική βάση στη Τεχεράνη. Επίσης εκδίδει θρησκευτικά παιδικά βιβλία τα οποία μοιράζονται σε τοπικά σχολεία και εκδηλώσεις.
Φιλανθρωπικές οργανώσεις Obnova, Hasib, Kosar
Οι οργανώσεις αυτές εδρεύουν στο Μπίχατς και το Σεράγεβο και διοικούνται από Ιρανούς υπηκόους και Βόσνιους Μουσουλμάνους διερμηνείς. Το 1999 κατά την επίσκεψη του Ιρανού Προέδρου στη Βοσνία, οι επικεφαλείς αποτέλεσαν μέλος της επίσημης αντιπροσωπείας υποδοχής ενώ αργότερα ταξίδεψαν επανειλημμένως στο Ιράν αλλά και σε γειτονικές Βαλκανικές χώρες. Επίσης η Ιρανική Ερυθρά Ημισέληνος διέθετε κοινούς δεσμούς με τις παραπάνω οργανώσεις. Η ίδια υποχρεώθηκε από τις Κροατικές αρχές να κλείσει την αντιπροσωπία της στο Ζάγκρεμπ το 2000, λόγω βάσιμων υπονοιών για συμμετοχή Ιρανών αξιωματούχων των πληροφοριών που ήλεγχαν τις φιλανθρωπικές οργανώσεις.
Οργάνωση Friendship Bridge
Πρόκειται για θυγατρική οργάνωση ιρανών μεταναστών του Αμβούργου της Γερμανίας. Εδρεύει στο Σεράγεβο στην οδό Avdage Sahinagica Street 10.Η οργάνωση αυτή έχει φιλανθρωπικές και πολιτιστικές δραστηριότητες και συμμετέχουν προσήλυτοι στον Σιίτισμό Γερμανοί υπήκοοι. Επίσης την περίοδο 1998-2001 μέλη της υπήρξαν ανταποκριτές της Ιρανικής κρατικής τηλεόρασης και διατηρούν επαφές με κοινότητες Ιρανών στη Γερμανία και την Αυστρία όπως και με τους ανώτερους διπλωματικούς υπαλλήλους του Ιράν στο Σεράγεβο.
Το Ιράν κατόρθωσε να δημιουργήσει μία καθόλα στιβαρή παρουσία στη Βοσνία και να συνδεθεί με τον κατά γενική ομολογία Σουνιτικό πληθυσμό της. Η επένδυση αυτή του Ιράν έχει ως σκοπό τη δημιουργία βάσεως στην Ευρώπη και την χρησιμοποίηση των Βαλκανίων σαν ενδεχόμενο χώρο πίεσης εάν δεχθεί επίθεση στο έδαφος της ή όπου αλλού απειλούνται τα ζωτικά της συμφέροντα. Σε ότι αφορά την Ελλάδα που είναι μία Νατοϊκή χώρα , η παρουσία των Ιρανών μπορεί να κριθεί από εντελώς ουδέτερη έως εχθρική αναλόγως των συγκυριών. Είναι πάντως αξιοσημείωτο να αναφερθεί ότι υπήρξαν χαμένες ευκαιρίες για την εξάπλωση της Ελληνικής επιρροής στη Βοσνία η οποία αναλογικά είναι πολύ μικρότερη της Ιρανικής και κυρίως δεν διαθέτει το στοιχεία της κεκαλυμμένης αποτροπής που εμφυσούν οι πολυποίκιλες δραστηριότητες των Ιρανών.
Τέλος η παρουσία υπέρ των χιλίων Ελλήνων στρατιωτικών, αστυνομικών και στελεχών στα Βαλκάνια που υπάγονται και σε πολυεθνικές διοικήσεις αποτελεί πιθανό στόχο σε τυχόν τρομοκρατική δράση. Ως εκ τούτου τυχόν δραματικές εξελίξεις στο Ιράν λόγω του πυρηνικού προγράμματος όπως είναι φυσικό θα σημάνουν συναγερμό στις Ελληνικές αρχές ασφαλείας οι οποίες μέχρι στιγμής έχουν επιτυχώς καταφέρει να προστατέψουν τους Έλληνες που υπηρετούν στο «Εγγύς εξωτερικό» κατά τη τελευταία δεκαετία.